Η γνώση ως ευλογία ή κατάρα
Η γνώση θεωρείται ευλογία, γιατί είναι η συσσωρευμένη πείρα των παλαιοτέρων που μεταδίνεται στους επόμενους. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί κατάρα, γιατί οι επόμενοι λασπώνουν στους δρόμους και στα μονοπάτια των παλαιών και δεν έχουν την ευκαιρία ή τη δύναμη ή τους καταπνίγεται με την παιδεία η ακοίμητη έγνοια να ξαναδούν την αλήθεια των πραγμάτων απ’ αρχής.
Έτσι γυροφέρνουμε στα ίδια αδιέξοδα και στις ίδιες αντιλήψεις και γνώσεις, μη βρίσκοντας τις διεξόδους -που μπορεί να υπάρχουν- αλλά για να τις διανοίξουμε θα πρέπει να αποτινάξουμε από πάνω μας τη βαριά κληρονομιά των κλινοσκεπασμάτων της σκουριασμένης γνώσης.
Τεράστια δύναμη είναι επιπρόσθετα κι η ανάγκη για οικονομία δυνάμεων, γι’ αυτό κι η καταφυγή στα παλαιά: δε θα ανακαλύπτουμε καθημερινά τον τροχό. Μ’ αυτό τον τρόπο κινούμαστε σε πολλές πτυχές της ζωής μας και βέβαια και στην πολιτική.
Το Κυπριακό από θέμα εισβολής και κατοχής το μετέτρεψε τεχνηέντως η Τουρκία σε πρόβλημα των δύο κοινοτήτων κι εμείς ακολουθούμε κατά πόδας. Θα βρούμε την κυπριακή λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους, ενώ ομολογούμε πως μεγάλο μέρος του προβλήματος και οφείλεται στην Τουρκία και θα λυθεί μόνο αν η Τουρκία σεβαστεί και αποδεχτεί την ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας, άρα το δικαίωμά της να αποφασίζει, χωρίς στρατεύματα εισβολής, χωρίς την στρατιωτική επιτήρηση, χωρίς εποίκους - παράνομα μεταφερθέντες από την Τουρκία για εξυπηρέτηση των συμφερόντων της - χωρίς φερέφωνα της Τουρκίας, που απλώς διεκπεραιώνουν προγράμματα και εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία, ενώ ταυτόχρονα τους ανεχόμαστε να παρουσιάζονται ως εκπρόσωποι των εναπομεινάντων ελαχίστων τουρκοκυπρίων. Μπορούν οι τουρκοκύπριοι να έχουν ελεύθερους εκπροσώπους στις συνομιλίες; Άρα και πάλι, δίνουμε την εντύπωση σε ξένους και δικούς πως συνομιλούμε με τους τουρκοκυπρίους, ενώ στην πραγματικότητα χτυπούμε τα κεφάλια στο τείχος των σχεδίων της Τουρκίας για την Κύπρο. Γι’ αυτό και το σχέδιο Ανάν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επανέρχεται από τους Τούρκους ή ακόμα και από τους εκπροσώπους του ΟΗΕ. Καταληκτικές των συνομιλιών ημερομηνίες ή συμβουλές τρίτων εμφανίζονται ως απαραίτητες. Όλα όμως αυτά κινούμενα στα ίδια λασπωμένα μονοπάτια των προηγουμένων προσπαθειών λύσης, των απαράδεκτων προτάσεων από το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού κυπριακού λαού, που εναγωνίως παρακολουθεί πολλά να συζητούνται εν αγνοία του αλλά εν γνώσει όλων των άλλων ξένων υπηρεσιών.
Η πάνοπλη σε διπλωματικά όπλα Τουρκία έχει σχεδιάσει από πεντηκονταετίας και πλέον τις κινήσεις της στο Κυπριακό, ενώ εμείς ακόμα πελαγοδρομούμε, ή - το χειρότερο- πάμε ξυπόλητοι στ’ αγκάθια. Επιστημονικό δυναμικό μένει αναξιοποίητο, ο λαός νυχτωμένος, το εθνικό συμβούλιο ατονεί, τα παιδιά μας αλλοιθωρίζουν. Αυτές είναι όχι μόνο εντυπώσεις ενός απλού πολίτη, αλλά επίσημες διατυπώσεις εκπροσώπων των κομμάτων τις τελευταίες μέρες, με τον απολογισμό του πρώτου έτους διακυβέρνησης Χριστόφια, είτε αυτοί μετέχουν είτε δεν μετέχουν στη διακυβέρνηση της χώρας. Γι’ αυτό κι εμείς, οι απλοί πολίτες, δεν μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι, παρά τις διαβεβαιώσεις των ταγών του κυρίως κυβερνώντος κόμματος.
Επειδή λοιπόν όλοι «ευρισκόμεθα εντός του μέλλοντός μας» και ιδιαίτερα τα παιδιά μας, κι επειδή το Υπουργείο Παιδείας διακηρύσσει πως είναι καιρός των καινοτομιών και της εφευρετικότητας, ας δώσει ευκαιρίες ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ συζήτησης και έκφρασης των προβληματισμών των μεγάλων μαθητών και προπάντων των φοιτητών για την πορεία του Κυπριακού και να παρακινήσει σε εισηγήσεις ρηξικέλευθες. Όσο πιο απομακρυσμένες από τη λασπουριά, τόσο το καλύτερο. Θα ήταν η πιο δημιουργική εργασία των νέων για το μέλλον αυτού του τόπου. Με την προϋπόθεση πως δεν θα παρουσιαστούν στο βήμα ο καθένας να διαβάζει το δικό του κομματικό παραμύθι.
