Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

Η προσπάθεια φίμωσης του Πιν

Η προσπάθεια φίμωσης του Πιν
Του Στέλιου Παπαντωνίου

Αυτές τις μέρες γίνεται ένας πόλεμος μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανάμεσα στους προτρέποντες για λύση – εκείνοι ξέρουν τι είδους- και τους συγκρατημένους, που διαβλέπουν διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, άρα κανένα εχέγγυο για την ύπαρξη του κυπριακού ελληνισμού στα εδάφη του. Καινοφανείς έννοιες, όπως «κουλτούρα ειρήνης», αναφέρονται στην ελληνοκυπριακή κοινότητα περισσότερο, και σ’ αυτήν απευθύνονται, ενώ η Τουρκία διατηρεί σαράντα χιλιάδες στρατιώτες πλήρως εξοπλισμένους και έτοιμους για οποιαδήποτε επέμβαση.
«Κουλτούρα ειρήνης» μοιάζει με προώθηση της σιωπής, στη διάλυση του κράτους, αλλά προπάντων στην καταπάτηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χωρίς την οποία δεν φαίνεται να λύεται το κυπριακό. Εκεί άλλες καινοφανείς και κενές περιεχομένου έννοιες, «περιουσιακό, χρήστης, δικαστήρια μετά τη λύση». Δια της συγχυστικής μεθόδου τα υποστηρίζοντα κόμματα προσπαθούν να πείσουν το λαό πως  πρόκειται για λύση υποφερτή, ειδ’ άλλως ακολουθεί η διχοτόμηση, απειλή που ακούεται από τους Τούρκους επισήμους,  δυστυχώς όμως περισσότερο από Έλληνες της Κύπρου. Ή λύση όπως μαγειρεύεται, τα μαγειρεία δεν ομολογούν ακόμα το μενού, ή διχοτόμηση!!!
Κι ο Πιν βρίσκεται ανάμεσα στα πυρά, γιατί είναι εξαίσιος γελοιογράφος αλλά προπάντων γιατί εκφράζει καυστικά μια μεγάλη μερίδα των Ελλήνων της Κύπρου, που θέλει να διασώσει την Κυπριακή Δημοκρατία και να διαφυλάξει την ελευθερία των πολιτών της. Ως γελοιογράφος είναι και πρέπει να είναι και υπερβολικός και καυστικός. Κι εδώ αρχίζει το πρόβλημα. Όχι τόσο γιατί κάνει εξαίσια- κατά τη γνώμη μου- τη δουλειά του, αλλά γιατί οι αντίπαλοι- ας τους πούμε- βλέπουν ένα πραγματικό κανόνι να βάλλει κατά των θέσεών τους και μάλιστα με το καλύτερο όπλο, τη γελοιογραφία, που μιλά σε γραμματισμένους και αγράμματους. Μέχρι απαγόρευση των σκίτσων του- όπως παν- θα ζητήσουν, γιατί πιστεύουν πως βάζει κατά της ειρήνης, κατά της συνεννόησης, κατά της λύσης. Κι επειδή διαφωνούν με τις ιδέες του, ζητούν να τον φιμώσουν ή να τον δολοφονήσουν ως άνθρωπο ψυχολογικά. Πράγμα ακριβώς που αποδεικνύει πόσο καλά κάνει τη δουλειά του και πόσο επιτυχημένος είναι στη διακήρυξη των θέσεών του, που εκφράζουν πολλούς, κανένας δεν ξέρει πόσους, έτσι που καταντήσαμε.
Το επίφοβο λοιπόν είναι η επέμβαση στην ελευθερία της έκφρασης, για την οποία γίνονται ακόμα παγκόσμιες μάχες και χύνεται αίμα, δημοσιογράφων, γελοιογράφων.

Η λύση του κυπριακού, αν συνεπάγεται περιορισμό των ελευθεριών μας, θα είναι κακή λύση, μόνο και μόνο γι’ αυτό, την ανελευθερία. Κανένας δεν πολεμά για τη σκλαβιά του κι ούτε τη θεωρεί λύση των προβλημάτων του, κι ο Πιν αποδεικνύει πως με το πενάκι του πολεμά με τον τρόπο του για την ελευθερία και τη δική του και όλων μας. Ας τον σεβαστούμε κι ας τον στηρίξουμε.