ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ

 

ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ

Εξοχότατε Κύριε Πρόεδρε,

Μακαριότατε,

Στην Κύπρο γνωρίσαμε πολλές ζοφερές μέρες . Ζήσαμε αγωνιώντες έξω από τις φυλακές τις τελευταίες στιγμές των μελλοθανάτων. Ανεξίτηλο στη μνήμη το 58, όταν τα τουρκικά στίφη άναβαν πυρκαγιές στη Λευκωσία για την πρώτη διχοτόμηση και τη βίαιη μετακίνηση Ελλήνων. Με αυτοθυσία αντιμετωπίσαμε την τουρκική ανταρσία του 63 εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μια ατέλειωτη σειρά από μαύρα μερόνυχτα μας πλήγωσαν σ’ αυτό τον τόπο

Πιο μαύρη όμως από τη σημερινή μέρα του πραξικοπήματος εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου δεν έζησε η Κύπρος,  γιατί σαν σήμερα άνοιξαν οι πύλες της κόλασης και ρίχτηκε μέσα στις φλόγες το νησί μας, καθημαγμένο από χέρι αδελφικό και κατακρεουργημένο. 

Ανατρέχοντας στα περασμένα, τιτάνιος ήταν ο αγώνας μας για ένωση με τη μητέρα Ελλάδα το 55-59. Οι περισσότερες όμως κυβερνήσεις της Ελλάδας δήλωναν την αδυναμία τους να συνδράμουν στον αγώνα μας, σε αντίθεση με τον ελληνικό λαό και τις ενθουσιώδεις εκδηλώσεις του.

Από τη μια στα βουνά και στους κάμπους, στις πόλεις και στα χωριά, μάχες, ηρωισμοί, ολοκαυτώματα, θυσίες, εξορίες, αγχόνες, τιμημένες δάφνες.                                          

Από την άλλη, η πονηρή αγγλική διπλωματία, οι  συμμαχικοί δεσμοί Ελλάδας, Τουρκίας και Βρετανίας μέσα στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, οι συνεχείς απειλές και τα σχέδια για διχοτόμηση της Κύπρου οδήγησαν στις συμφωνίες Ζυρίχης Λονδίνου,  με τις οποίες η τουρκική κοινότητα τύγχανε της μέγιστης εύνοιας. 

Στο εσωτερικό μας μέτωπο όμως, μερίδα του ελληνικού κυπριακού λαού δεν αποδεχόταν τις συμφωνίες και παρέμενε πεισματικά προσκολλημένη στην ένωση,  χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις αντικειμενικές δυσκολίες  και τις κρατούσες διεθνείς συνθήκες, χωρίς να διακρίνει το εφικτό από το ευκταίο.

Με την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Τουρκία,  που από τη δεκαετία του 1950 είχε εκπονήσει σχέδιο ανακατάληψης του νησιού μας,  εξόπλιζε και προετοίμαζε στρατιωτικά τους Τούρκους της Κύπρου.

Το 1963 εκρήγνυται η τουρκανταρσία. Τα Ηνωμένα Έθνη όμως εκδίδουν ψήφισμα υπέρ της Κυπριακής Δημοκρατίας, αναγνωρισμένης κρατικής οντότητας.

Τον Αύγουστο του  1964 βομβαρδίζεται η Τηλλυρία.

Η Ελληνική μεραρχία στο πλευρό μας, εκδιώκεται όμως το 1967.

Στο μεταξύ στην Ελλάδα, στις 21 Απριλίου 1967, το πραξικόπημα των συνταγματαρχών επέβαλε στρατιωτική δικτατορία στο λίκνο της Δημοκρατίας. 

Ο ελληνικός λαός ανεβαίνει το Γολγοθά του και υφίσταται τα πάνδεινα από τους δικτάτορες, των οποίων τα πλοκάμια στην Κύπρο είχαν αρχίσει να βραχυκυκλώνουν την Εθνική Φρουρά.

Στην ενωτική παράταξη προστίθεται ο στρατηγός Γρίβας Διγενής, αρχηγός της ΕΟΚΑ και μετέπειτα αρχηγός της προδοτικής και καταστροφικής ΕΟΚΑ Β.

Φορείς του νατοϊκού πνεύματος οι περισσότεροι ελλαδίτες αξιωματικοί δεν θεωρούσαν την σύμμαχό τους Τουρκία τον εχθρό,  αλλά τη Σοβιετική Ένωση και τον κομμουνισμό, για τα οποία κατηγορούσαν τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο ως τον Κάστρο της Μεσογείου και την Κύπρο ως την Κούβα της Μεσογείου, από την οποία προσπαθούσαν να τον απομακρύνουν.

Όλα αυτά αναζωπύρωναν το διχασμό και όπλιζαν την αδελφοκτόνο ΕΟΚΑ Β΄.

Αλλεπάλληλες δολοφονικές απόπειρες εναντίον του Μακαρίου, ένοπλες επιθέσεις εναντίον αστυνομικών σταθμών και  δολοφονίες δημοκρατικών φιλομακαριακών πολιτών έγιναν η καθημερινότητα στο νησί.

Φύλακες προστάτες η Προεδρική Φρουρά και το Εφεδρικό Σώμα, με ομάδες δημοκρατικών πολιτών.

Στο μεταξύ το 1972-73 είχαν οργανώσει εκκλησιαστικό πραξικόπημα οι Μητροπολίτες Πάφου, Κιτίου και Κυρηνείας  που πίεζαν τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο να απομακρυνθεί του αξιώματος του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Η αλλαγή στην ανώτατη κεφαλή της δικτατορίας στην Ελλάδα,  το 1973, από τον Παπαδόπουλο στον δικτάτορα Ιωαννίδη, από τον οποίο εξαρτάτο άμεσα η ΕΟΚΑ Β, έδωσε το έναυσμα για σχεδιασμό  πραξικοπήματος εναντίον του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου,   με το πρόσχημα πως τούτο θα οδηγούσε στην ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.   

Ξημερώνει η 15^η Ιουλίου του 74, η κατάμαυρη μέρα,  όταν επίορκοι αξιωματικοί της χούντας επιτίθενται εναντίον του προεδρικού με τανκς και προσπαθούν να αφανίσουν από προσώπου γης τον Μακάριο. Χαοτική ατμόσφαιρα, μίσος, νευρικότητα, εκφοβισμοί, απειλές, πυρκαγιά.

Το φρικιαστικό μήνυμα από το ΡΙΚ «Ο Μακάριος είναι νεκρός» απλώνει νεκρικό σάβανο στον τόπο, ακολούθησε όμως ευτυχώς η ίδια η φωνή του εθνάρχη από τον ραδιοσταθμό της Πάφου  «Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ! Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις. Γνωρίζεις ποιος σου ομιλεί. Είμαι ο Μακάριος. Είμαι εκείνος τον οποίο συ εξέλεξες διά να είναι ο ηγέτης σου. Δεν είμαι νεκρός. Είμαι ζωντανός.»    

15 του Ιούλη 1974: μέρα της κόλασης, του αδελφοκτόνου προδοτικού πραξικοπήματος, που έφερε ως άλλος δούρειος ίππος στα σπλάχνα της τον Τούρκο εισβολέα. Οι νεκροί πολλοί.

Δυστυχώς  το πραξικόπημα επικράτησε,  έστω για λίγες μέρες, παρά τις θυσίες και τη σθεναρή αντίσταση,  με την πατριωτική προπάντων σκέψη των δημοκρατικών να παύσει να χύνεται αίμα αδελφικό.

Πέντε όμως μέρες με την ΕΟΚΑ Β  να πανηγυρίζει, ήταν αρκετές να φέρουν τον προετοιμασμένο τούρκο εισβολέα στην Κύπρο,  με αποτέλεσμα την κατάληψη μεγάλου τμήματος του νησιού μας, το θανάτο, την προσφυγοποίηση, τον εγκλωβισμό συμπατριωτών μας που δεν πρόλαβαν να διαφύγουν από τα εχθρικά στρατεύματα και τανκς, τους βιασμούς, την αιχμαλωσία, τους αγνοούμενους ως τώρα αδελφούς μας.

΄Αρπαξαν σπίτια και περβόλια, περιουσίες και επιχειρήσεις,  ξενοδοχεία και εργοστάσια, κατέστρεψαν την οικονομική ζωή του τόπου και αλλοίωσαν αναρίθμητα πολύτιμα δείγματα  του ελληνικού και χριστιανικού χαρακτήρα του τόπου, εκκλησίες και νεκροταφεία, τοπωνύμια, και το άκρως εγκληματικό, κουβάλησαν έποικους από την Τουρκία ανατρέποντας την πληθυσμιακή αναλογία, ένας τρίτος Αττίλας.

Και ύστερα από τα τόσα απειλητικά για την ίδια της ύπαρξή μας, απαιτούν αναγνώριση δικού τους κράτους στα δικά μας χώματα,  αναγνώριση των τετελεσμένων της εισβολής,  στα οποία, αν υποχωρήσουμε,  θα καταγραφούμε στην Ιστορία ως οι χείριστοι και κάκιστοι των Ελλήνων και παγκοσμίων πολιτών. Γιατί στην Κύπρο παίζεται η τύχη της παγκόσμιας δικαιοσύνης και του ανθρώπου και της ανθρωπιάς όπου γης,  αλλά και η τύχη και το μέλλον του ελληνισμού.

Έχοντας εμπιστοσύνη στους χειρισμούς του Προέδρου της Δημοκρατίας, αναγνωρίζοντας το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ο ΟΗΕ, η Ευρωπαϊκή Ἐνωση, η δημοκρατική Ελλάδα και η Εκκλησία της Κύπρου, προσβλέπουμε σε ένα καλύτερο μέλλον,  που να εγγυάται την παρουσία του ελληνισμού σ’ αυτό τον τόπο, ριζωμένου εδώ από τον καιρό του τρωικού πολέμου.

Σήμερα βρισκόμαστε εδώ στον ιερό ναό του Ελληνικού Κοιμητηρίου Λευκωσίας για να τιμήσουμε όσους θυσιάστηκαν υπερασπιζόμενοι την Κυπριακή Δημοκρατία,  για να τιμήσουμε τους πεσόντες αγωνιστές,  τους ανθρώπους που πρόταξαν τα στήθη να υπερασπιστούν τον νόμιμο αρχηγό του κράτους, να δεχτούν τα βόλια στο προεδρικό και στο αρχιεπισκοπικό μέγαρο, θέτοντας υπεράνω της ζωής τους τη νομιμότητα και τους δημοκρατικούς θεσμούς αυτού του τόπου, αντιτασσόμενοι στη στυγνή δικτατορία, στην επιβολή διά της βίας της θέλησης μιας στρατιωτικής χούντας.

Πολλές νύχτες αγρύπνησαν,  βράχο έκαμαν τη θέλησή τους να υπερπηδήσουν τις ανθρώπινες αδυναμίες,  κοπίασαν, αγανάκτησαν με τους απάτριδες και ψευδοπατριώτες, ετοιμάστηκαν ψυχικά πολλές φορές για το μεγάλο ταξίδι, προπάντων έπραξαν ηθικά, αφού με την ελεύθερη βούλησή τους αποφάσισαν τη στράτευση   στον αγώνα για τη διαφύλαξη και σωτηρία της Κύπρου. Το «Νυν υπέρ πάντων ο αγών», πολλές φορές τους συνόδευε στις άγρυπνες σκοπιές τους, γιατί είχαν συνειδητοποιήσει πως πολεμούσαν για την τύχη του ελληνισμού, για τη μόνιμη εδώ παρουσία του, για την ελευθερία και τη δημοκρατία, για τη νομιμότητα.

Για όλα αυτά πάλεψαν και έπεσαν τα παλικάρια που σήμερα τιμούμε.

Αιωνία η μνήμη των ηρωικώς πεσόντων στο πραξικόπημα αδελφών μας

Ο αγώνας και η θυσία τους ας είναι φως και οδηγός μας.

ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

προϊστορία και μεθιστορία

 

Προϊστορία και μεθιστορία

Όλα έχουν την προϊστορία τους, 1972-74 διεξάγονταν ενδοκυπριακές συνομιλίες, η ελληνική πλευρά υποστήριζε πως βάση ήταν το ενιαίο κράτος, αλλά το 73, με την άνοδο του Ετσεβίτ στην εξουσία και ύστερα από την πρώτη επίσκεψη Ντενκτάς για να τον ενημερώσει για τα γιγνόμενα εδώ, η ανακοίνωση του Ετσεβίτ έλεγε πως βάση των συνομιλιών είναι το ομόσπονδο κράτος. Με κάμποσα λογικά κομποσχοίνια και ο γενικός γραμματέας των ηνωμένων εθνών Κουρτ Βαλτχάιμ  είπε τότε πως ναι μεν τα ψηφίσματα των  ΗΕ μιλούν για ενιαίο κράτος αλλά μπορεί να είναι και κάτι άλλο.

Πανομοιότυπα σήμερα, εμείς μιλούμε για δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία, ενώ η τουρκική πλευρά επιμένει στα δύο κράτη, κάτι που έχει ήδη αποδεχτεί και η προσωπική απεσταλμένη του γγ κυρία Ολγκίν. Ναι μεν διζωνική δικοινοτική ομπσπονδία λεν τα ψηφίσματα αλλά μπορεί να είναι και κάτι άλλο αφού δεν είναι κοινά αποδεκτή  η δδο ως βάση των συνομιλιών.

Και η μεθιστορία; Το επόμενο βήμα θα είναι, βάση των συνομιλιών η κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η αναγνώριση της τουρκικής δημοκρατίας της κύπρου.

Ό τι ώραν σας τα λαλώ.

παραιτήσεις

 

Παραιτήσεις

Το ωραίο εκείνο, «μόλις διοριστείς κάπου, να έχεις έτοιμη στην τσέπη και την παραίτησή σου», παραμένει ωραίο σαν παραμύθι. Σπάνια πραγματοποιείται και μπράβο τους.

Να όμως που γίνονται παραιτήσεις ακόμα και σε καιρό δικτατορίας, 1974, σαν σήμερα περίπου, ο υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδας Σπυρίδων Τετενές έδωσε την παραίτησή του μαζί με άλλους δύο ανώτατους του υπουργείου, Βλάχο και Τζούνη, γιατί λαμβάνονταν αποφάσεις από τους στρατιωτικούς, χωρίς να ερωτηθούν οι του υπουργείου εξωτερικών.

Και βέβαια εννοείται η απόφαση των δικτατόρων για πραξικόπημα εναντίον το Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Και όλα αυτά με τον Δημήτρη Ιωαννίδη στα παρασκήνια και στο προσκήνιο, μόνος να αποφασίζει και οι άλλοι πειθήνια όργανα να εκτελούν.

χρονολόγιο

 Όσο πλησιάζουν αυτές οι μέρες, το ένα πραξικόπημα θυμίζει το άλλο, εκεί στην Αθήνα, 1967, 21^η Απριλίου, το ραδιόφωνο και πάλι να προεξάρχει, ήδη ο φίλος συμμαθητής Γιώργος Χριστούδιας, μελετηρός από το χάραμα, είχε ακούσει την είδηση, εκατό μέτρα πιο πάνω μέναμε εμείς, μας ήρθε μαντατοφόρος, κι ύστερα ακούσαμε εμβατήρια και τέτοια, στο δρόμο λεωφόρος Κηφισίας δεξιά αριστερά φαντάρια οπλισμένα, κι όταν έπρεπε να πάμε στο εστιατόριο άρχιζε η μέτρηση, μην περάσουμε τους πέντε και φανούμε οχλαγωγία, πυροβολούσαν μας προειδοποίησαν, άλλοι αργότερα την πέρασαν χειρότερα, με το ραδιοφωνάκι στο μπάνιο να ακούν Θεοδωράκη, απαγορευμένα τραγούδια και άλλα τέτοια ευτράπελα των δικτατόρων, τότε είναι που ξέσπασαν ανέκδοτα εκατοντάδες για την κατάσταση και τους συνταγματαρχέους, υπήρχαν βέβαια και οι κυνηγημένοι φίλοι, ευτυχώς τέλειωσα, δεν είχα λόγο να μένω πια στην πόλη των ονείρων και τώρα της δικτατορίας, κι ήβρα εδώ ύστερα από λίγα χρόνια τη δική μας οκταήμερη, και πάλι από το ραδιόφωνο τα μαντάτα, ακολούθησε η γνώριμη φωνή του Μακαρίου από το ραδιοφωνικό σταθμό της Πάφου, αλλά και δυστυχώς η εισβολή κι όλο το πρωτόγνωρο κακό, μοναδικό στην Ιστορία μας.

Ένα μικρό χρονολόγιο

1967 Απρίλιος Στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ελλάδα. Αρχίζει η τραγωδία του Ελληνισμού

Σεπτέμβριος Συνομιλίες στο Κεσάν του Έβρου μεταξύ Τούρκου πρωθυπουργού και πρωθυπουργού της χούντας.

Νοέμβριος, συγκρούσεις στους Αγίους Θεοδώρους και στην Κοφίνου.

Δεκέμβριος Αποσύρονται τα ελληνικά στρατεύματα από την Κύπρο. Ενδοκοινοτικές συνομιλίες                     Ιδρύεται παράνομη «Τουρκοκυπριακή Προσωρινή Διοίκηση» από τους τουρκοκύπριους.

1968 Φεβρουάριος Εκλογές στην Κύπρο, επανεκλέγεται ο Μακάριος.

1970 Μάρτιος Απόπειρα δολοφονίας του Μακαρίου

1971 Απρίλιος Δηλώσεις Γρίβα εναντίον Μακαρίου στην Αθήνα.

Σεπτέμβριος Ο Μακάριος για συνομιλίες στην Αθήνα με το δικτάτορα Παπαδόπουλο.

Ο Γρίβας επιστρέφει μυστικά στην Κύπρο και ιδρύει την ΕΟΚΑ Β. Με τη υποστήριξη της χούντας στρέφεται εναντίον της Κυπριακής Κυβέρνησης.

1973 Φεβρουάριος Προεδρικές εκλογές, εκλέγεται ο Μακάριος χωρίς αντίπαλο.

Μάρτιος Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εγκρίνει τη συμφωνία σύνδεσης με την ΕΟΚ.

Σεπτέμβριος Απόπειρα δολοφονίας του Μακαρίου κοντά στο χωριό Α. Σέργιος.

1974 Ιανουάριος  Θάνατος του Γρίβα

Ιούλιος 2. Ο Μακάριος ζητά από τον Γκιζίκη την ανάκληση των Ελλαδιτών αξιωματικών από την Κύπρο.

2 Ιουλίου αποφασίζεται από χούντα Ιωαννίδη στο πεντάγωνο πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου

Ιούλιος 15: Πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου από τις ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις που βρισκόταν στην Κύπρο – Εθνική Φρουρά – ΕΟΚΑ Β. Αά ναλαμβάνει πρόεδρος ο Σαμψών.

Βομβαρδίζεται το προεδρικό Μέγαρο και το μέγαρο Αρχιεπισκοπής, ο Μακάριος διαφεύγει.

19 Ιουλίου απόγευμα ο Μακάριος απευθύνεται στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και καταγγέλλει το στρατιωτικό καθεστώς των Αθηνών Στις 4 το πρωί της 20ης Ιουλίου ο Τούρκος πρωθυπουργός ανακοινώνει ότι τουρκικά αποβατικά ήδη έχουν ξεκινήσει από τη Μερσίνα, με προορισμό την Κερύνεια

20 -26: εισβολή τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο, 7-9% του Κυπριακού εδάφους υπό Τουρκική κατοχή (Αττίλας 1).

Το συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ καλεί για εκεχειρία και αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο.

Καταρρέει το στρατιωτικό καθεστώς στην Ελλάδα.

Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Ο Καραμανλής Πρωθυπουργός.

«Η Κύπρος κείται μακράν»

Ο Κληρίδης αντικαθιστά τον Σαμψών στην προεδρία της Κύπρου. Πρώτη διάσκεψη των εγγυητριών δυνάμεων στη Γενεύη για την κατάσταση στην Κύπρο.

Αύγουστος 14 -16: Δεύτερη επίθεση εναντίον της Κύπρου. 37% του κυπριακού εδάφους υπό τουρκική κατοχή (Αττίλας 2). Εκδιώκονται οι ελληνοκύπριοι από τις εστίες τους. Νεκροί, αγνοούμενοι, εγκλωβισμένοι, αιχμάλωτοι

Νοέμβριος

Η ΓΣ του ΟΗΕ υιοθετεί ομόφωνο ψήφισμα και καλεί για την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων, σεβασμό της ανεξαρτησίας, κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κύπρου, επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους και σε ασφαλείς συνθήκες.

Δεκέμβριος Ο πρόεδρος Μακάριος επιστρέφει στην Κύπρο. Το κογκρέσο των ΗΠΑ αποφασίζει εμπάργκο για την Τουρκία.

1975 Φεβρουάριος Ο Ντενκτάς και η Άγκυρα ανακηρύσσουν το Ομόσπονδο Τουρκοκυπριακό Κράτος. Η ανακήρυξη καταδικάζεται από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

2003 Μάρτιος Συνάντηση της Κοπεγχάγης ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων. Η συνάντηση κατέληξε σε αδιέξοδο. Η τουρκοκυπριακή πλευρά αρνείται κάθε συζήτηση επί του σχεδίου.

Απρίλιος Στη Στοά Αττάλου και κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας υπογράφεται η πράξη προσχώρησης της Κύπρου.

2004 Απρίλιος Δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν. Η ελληνοκυπριακή πλευρά το καταψήφισε με 75,83% ενώ η τουρκοκυπριακή το έκανε δεκτό με 65%.

Μάιος  Η Κύπρος μέλος της ΕΕ.

προσωπικό παραμύθι

 Προσωπικό παραμύθι

Με τους τούρκους γείτονες ως το 1956 δεν είχαμε και καμιά διαφορά, περνούσαν από το σπίτι, χαιρετούσαν, πηγαίναμε στο κέντρο τους έξω από τα τείχη, στου Τσακλαγιάν, μια μοναδική ταχίνη, σουβλάκια μοσκομύριζαν, μαζί με τα γιασεμιά, ήταν μια μικρούλα ξανθούλα τουρκούδα, γαλανομάτα, κι όμως ήταν κόρη του αντίγραφου του Ντενκτάς χασάπη στο κεντρικό παντοπωλείο της Λευκωσίας, μια μέρα τα έκαψαν, χάθηκε η Ερμού, χτύπημα στην καρδιά του εμπορίου, πόσες οικογένειες θα έκλαψαν, στη γειτονιά περνούσαν ομάδες ημίγυμνοι με στουπί βουτηγμένο στο πετρέλαιο, να μας κάψουν, πάλες και μαχαίρια και ρόπαλα, μια και δυο, τις νύχτες οι γείτονες που κινδύνευαν γιατί ήταν κοντά τα σπίτια τους στον τουρκομαχαλά έρχονταν να μείνουν μαζί μας, κι ύστερα ο Ολυμπιακός που κάηκε μια νύχτα κι ο άης Λουκάς και το 58 και το 63 στα φυλάκια της γειτονιάς και το 74, με τον στύλο της ηλεκτρικής ριγμένο στο απέναντι σπίτι, κατατεμαχίστηκε η γειτονιά, κάτι απομεινάρια τα έφαγε το σχέδιο για αναζωογόνηση της γειτονιάς, κάτι σχέδια, ξένα λεφτά στο μάστερ πλαν, από Αττίλες η Κύπρος γεμάτη, Τούρκους και Έλληνες.

Νυν απολύοις τον δούλον σου…και δόξαν λαού σου Ισραήλ, κάθε νύχτα στον εσπερινό, κι ο Ισραήλ και το Ισραήλ, κάποτε δούλευα τα καλοκαίρια σ’ ένα υφασματέμπορο, τότε έρχονταν στην Κύπρο πολλοί Ισραηλίτες, ήταν τα υφάσματα ΝΙΝΟ ωραιότατα για πουκάμισα του ζιετ, και συμμαθητές στο Ισραήλ για σπουδές, κάτι γεωπονικά και τέτοια, μια μέρα τους παρατήσαμε, ήταν η Παλαιστίνη και τα παιδιά του Λυσσαρίδη έπαιρναν και έφερναν αγωνιστικότητα στους συνοικισμούς, εμείς με τον τρίτο κόσμο, κάλλιο πρώτος στο χωριό παρά δεύτερος στην πόλη, και τα ξαναβρήκαμε τελευταία και με τους Ισραηλίτες και με την Αμερική, Νάτο, Σία προδοσία, τα θυμούνται μερικοί όταν έρθει το καλοκαίρι Ιούλιο μεριά. Άντε να πας στο Ισραήλ για καμιά θεραπεία, άντε να δεις τους αγίους Τόπους, ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα, τότε καταλαβαίνεις πολλά και νιώθεις περισσότερα, όπως τότε στο αρχαιολογικό μουσείο με τη γαλήνη των αγαλμάτων, και την επίσκεψη στην Πάρο, εκείνη η αρχαιότατη γαλήνη.

Με τη Ρωσία δεν είχα καμιά επαφή, άλλοι σπούδασαν, έγιναν δόκτορες, ήρθαν, τίποτε δεν είπαν, ζούσαν στον κόσμο τους, άλλη η Αμερική, πήγες εκεί; είδες τον κόσμο όλο, καταλαβαίνεις τι σημαίνει το απέραντο, ανοίγουν οι ορίζοντες, να 'ναι καλά οι φίλοι μου συμμαθητές και στο Νιου Τζέρσυ και στο Μπάφαλο, Καναδά μεριά, με τους καταρράκτες και την ελληνική φωνή όπου πας, ο παγκόσμιος ελληνισμός.

Κι έτσι έδεσα, με τους Έλληνες πανταχού, από αρχαιοτάτων χρόνων, με τη φιλοσοφία, την τέχνη, τα γράμματα, αρχαία και νέα, με τους Ισραηλίτες μέσα μέσα και ξώπετσα αλλά βαθιά με την Παλαιά Διαθήκη και τα χριστιανικά, με τους Αμερικανούς επιφανειακά αλλά με ευγνωμοσύνη για τις σπουδές εκεί, στο βάθος μου όμως γεννήθηκα και μένω της γειτονιάς μου, της εκκλησιάς μου, που με έκαμαν αυτόν που είμαι.

σεφερικά

 Εύκολα τρίβεται ο άνθρωπος μες στους πολέμους∙

ο άνθρωπος είναι μαλακός, ένα δεμάτι χόρτο∙

χείλια και δάκτυλα που λαχταρούν ένα άσπρο στήθος

μάτια που μισοκλείνουν στο λαμπύρισμα της μέρας

και πόδια που θα τρέχανε, κι ας είναι τόσο κουρασμένα,

στο παραμικρό σφύριγμα του κέρδους.

Ο άνθρωπος είναι μαλακός και διψασμένος σαν το χόρτο,

άπληστος σαν το χόρτο, ρίζες τα νεύρα του κι απλώνουν∙

σαν έρθει ο θέρος

προτιμούν να σφυρίξουν τα δρεπάνια στ’ άλλο χωράφι∙

σαν έρθει ο θέρος

άλλοι φωνάζουνε για να ξορκίσουν το δαιμονικό

άλλοι μπερδεύονται μες στ’ αγαθά τους, άλλοι ρητορεύουν.

Αλλά τα ξόρκια τ’ αγαθά τις ρητορείες,

σαν είναι οι ζωντανοί μακριά, τι θα τα κάνεις;

Μήπως ο άνθρωπος είναι άλλο πράγμα;

Μην είναι αυτό που μεταδίνει τη ζωή;

Καιρός του σπείρειν, καιρός του θερίζειν.

Ευτυχώς που τα είπε ο Σεφέρης τόσο ωραία κι επιτυχημένα, τώρα που διαβάζω τις εφημερίδες πριν πενήντα χρόνια, τέτοιες μέρες, και βλέπω τον αγώνα στην Κύπρο να κρατηθεί η δημοκρατία και τον Γκιζίκη να διαβάζει την επιστολή, και σε λίγο το πραξικόπημα, αυτό το ύστερα είναι το συνταρακτικό, άρχισαν να καταφθάνουν στο γραφείο του οκταημέρου τηλεγραφήματα από κάθε κατεύθυνση κι ευχαριστούσαν τον πραξικοπηματία, καλά τους τα είπε τότε ο Καραμανλής, μόλις είχε επανέλθει στην Ελλάδα κι άρχισαν να στέλλουν σ’ αυτόν τηλεγραφήματα, την ώρα που πριν λίγες μέρες υποδέχονταν μετά βαϊων και κλάδων τον Ιωαννίδη και τους συν αυτώ, «σταματήστε αυτό το παιχνίδι», τους είπε, «αφού χτες ακόμα στέλλατε στη χούντα τηλεγραφήματα»… Ο άνθρωπος είναι μαλακός, ένα δεμάτι χόρτο…

Ιπποδαμος

 

Δεν ξέρω πώς τα πάτε εσείς με τις κυβερνητικές υπηρεσίες που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο, έχουν όλα μηχανογραφηθεί, πρέπει να εισέλθεις με την ταυτότητά σου, άντε κι αρχίζει το βάσανο, δεκαπέντε οδηγίες ακαταλαβίστικες, θέλει ένα ηλεκτρονικό σου ταχυδρομείο, βάζεις ένα, μα αυτό λέει το χρησιμοποιεί άλλος, βάζεις άλλο, κι αυτό το χρησιμοποιεί άλλος, τέσσερα ιμειλ τα απορρίπτει, δεν έχω πέμπτο ούτε θα κάμω, προχωρείς λιγάκι, άντε να ταυτοποιηθείς, να ενωθείς με την τράπεζά σου, λέει, να σε κρατώ χειροπόδαρα, ε ρε ηλεκτρονικά δεσμά που μας δένουν, όλες τις ψευδαισθήσεις τις έχουμε, η δικαιοσύνη παραπατεί, η παιδεία προβληματίζει, η άμυνα αέρας και σκόνη, μόνο οι φωτογραφικές στα φώτα τροχαίας δουλεύουν, κι αλοίμονό σου… Ηλεκτρονικό σύστημα να εξυπηρετεί τον πολίτη, λένε μετά στόμφου οι κυβερνώντες, όποιος μπαίνει στο σύστημα καταλαβαίνει τι σημαίνει κωλυσιεργία. Και δεν το λέω μόνο εγώ. Κι ο Ιππόδαμος!