Ανοικτή επιστολή
Κύριε πρωθυπουργέ της μητρός πατρίδος,
Η μοίρα της Βασιλοπούλας του Ελληνισμού είναι σκληρή, αφού και τώρα πάλιν τρέμουσα ίσταται έξω της βρωμερής σπηλιάς του απαισίου Δράκοντος και αναμένει να καταφαγωθεί, εκτός αν ο Αϊ Γιώργης έλθει και την λυτρώσει- Κύριος οίδε με ποιους τρόπους, οι οποίοι βέβαια υπάρχουν, αρκεί ο άγιος να τους συλλάβει και προπάντων εφαρμόσει επακριβώς και συνεπώς, μη αναλίσκοντας πολύτιμον χρόνον εις ατέρμονας και επικινδύνους φιλοφρονήσεις και συζητήσεις μετά του Δράκοντος ή των μικρών δρακόντων του.
Ο Δράκος είναι δράκος και το απέδειξε από το 1950 και εξής, προπάντων από το 1974 έως της σήμερον. Ως δράκος βλέπει μακριά, δέρκεται, σχεδιάζει και σταδιακά επιτελεί τα ολέθρια σχέδιά του. Γι’ αυτό λοιπόν και ο Αϊ Γιώργης πρέπει να κεντρίσει τον δράκοντα εις το αδύνατόν του σημείον, για να σώσει την δεινώς πάσχουσαν Βασιλοπούλα του Ελληνισμού.
Πολλές περιπλανήσεις περιπλανήθηκε η αθώα τότε μικρή, ξεκινώντας από το εξοχικό να πάει στο παλάτι και να βρει τη Μητέρα της το 1955. Μετά από αγχόνες, αίματα και θυσίες πείσθηκε να δεχτεί να ζει μόνη, αφού θα είχε τρεις προστάτες και προστάτιδες, τη Μητέρα, τη Γραία Αλβιώνα και το Δράκοντα, ο οποίος, σημειώστε παρακαλώ, υπερασπιζόταν το 18% της περιουσίας της. Ο μακαριστός Κωνσταντίνος Καραμανλής συνέβαλε στην υπογραφή των συμφωνιών, αλλά τα σχέδια υποσυνειδήτως και των τριών προστατών και προστατριών ήταν άλλα, όπως δυστυχώς και της νεαράς Βασιλοπούλας η οποία έπασχε από στραβισμόν, αλλού έβλεπε το ένα και αλλού το άλλο μάτι της.
Το 1963 άρχισαν να αποκαλύπτονται τα κεκαλυμμένα. Λίγο αργότερα ο Δράκος εξέμεσε φλόγας και επυρπόλησε μέρος της νεάνιδος, η οποία ηναγκάσθη να δεχτεί την επικουρία των λεγεωναρίων και συνταγματαρχών της Μητρός, οι οποίοι, καταπατήσαντες όρκους, κατέλυσαν την εκεί εδρεύουσαν Δημοκρατίαν, εσχεδίασαν δε και δια των αρμάτων κατεπάτησαν τον εδώ Μέγαν Αυλάρχην της Βασιλοπούλας.
Αμέσως τα σχέδια των λοιπών προστατών ετέθησαν σε ισχύ. Η Γραία Αλβιών κατείχε ήδη τεμάχια του εξοχικού και μετά πάθους τα υπερασπιζόταν, ο Δράκος άνοιξε το απαίσιο στόμα και κατέκαυσε και κατέφαγε το έν τρίτο της Κόρης, η δε Μήτηρ αλλόφρων υπεδέχετο εις το αεροδρόμιο του Ελληνικού τους εξορίστους Μεγάλους Υπηρέτες της. Δεν ηδυνήθη όμως να σώσει την Βασιλοπούλαν, «λόγω αποστάσεως»! (Ορθώς ανεγνώσατε.)
Έκτοτε, οι παρά τη Μητρί δεν φαίνεται να κατενόησαν πώς ελευθερώθησαν της Χούντας. Ευτυχώς όμως μόνος ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, άπαξ του έτους, εις τας καθιερωμένας εκεί εορτάς, μνημονεύει της Νεάνιδος Βασιλοπούλας, η οποία τότε ήτο μόλις δεκατεσσάρων ετών.
Προ πέντε ετών, πολλοί των εκεί, πέριξ της Μητρός, μας προέτρεψαν να αφήσωμεν την Βασιλοπούλαν να υπογράψει άλλας συμφωνίας – ευτυχώς εσείς δεν μετέσχατε του αποτροπαίου, το οποίο προς στιγμήν απετράπη, αλλ’ η ασθένεια δυστυχώς υποτροπιάζει και μάλιστα τα συμπτώματα είναι ολοφάνερα και δυσώδη. Ο λαός εις τον ύπνον συνταράζεται διαβλέποντας πλεκτάνην, η αγχόνη στήνεται ως άλλοτε, το σχοινί πλέκεται και περιπλέκεται, οι Μεγάλοι Άρχοντες της υπό τον ήλιον επιδεικνύουν τους λευκούς οδόντας επιχαίροντες. Ο Ελληνισμός εδώ κλονίζεται εκ βάθρων, εκ θεμελίων, εκ τριών χιλιάδων ετών ριζών.
Διά τούτο νυν δεν επαιτούμεν, απαιτούμεν. Η Βασιλοπούλα ευρίσκεται προ του Δράκοντος, και κινδυνεύει πάλιν να κατασπαραχθεί. Η Γραία Αλβιών έλαβε, ο Δράκος κατεσπάραξε ανερυθριάστως και αναισχύντως. Απομένει η Μήτηρ, η οποία φέρεται – το καθ’ ημάς- ποντιοπιλατικώς.
Ως Έλλην Πρωθυπουργός, λοιπόν, αναμένεται να ενσαρκώσετε το αρχέτυπο του Αϊ Γιώργη και να σώσετε τη Βασιλοπούλα από τον Δράκοντα. Ει δε καν ου, το αίμα ημών επί τας κεφαλάς υμών. Γρηγορείτε.
(ΥΓ. «Κι α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή, γιατί είναι αμίλητη και προχωράει» λέει ο Γιώργος Σεφέρης)
