ΠΕΡΙ ΑΡΙΣΤΩΝ
Καιρός να χαρούμε με τις πρώτες και τον πρώτο. Με τα παιδιά που αρίστευσαν στις εξετάσεις και μας απέδειξαν πως στον τόπο αυτό υπάρχει φιλότιμο, εργατικότητα, πείσμα και συνεχής προσπάθεια για την απόκτηση της γνώσης και του ήθους. Με τα παιδιά που δεν απασχόλησαν τους γείτονες γιατί ήταν ενοχλητικά, δεν απασχόλησαν το σχολείο με τις παρανομίες τους, τις πολλές και αδικαιολόγητες απουσίες τους, ούτε την αστυνομία με τη χρήση ναρκωτικών, με τις θορυβώδεις και επικίνδυνες μοτοσικλέτες με την παράνομη οδήγηση, με τα θορυβώδη πάρτυ και τα ξημεροβραδιάσματα στα νυχτερινά κέντρα, με την κατάχρηση αλκοόλ και τσιγάρων.
Καιρός να αντικρύσουμε και το λαμπρό πρόσωπο των νέων μας, το φωτεινό χαμόγελο της επιτυχίας, και να το τιμήσουμε όπως τίμησαν και κείνοι γονιούς και δασκάλους τους με τις επιδόσεις τους.
Τι μας δίδαξαν οι εννιά κόρες και το ένα παλικάρι; Πως τα πρωτεία τα παίρνουν όσοι βάζουν στόχους κι αγωνίζονται να τους επιτύχουν, όσοι ξαγρυπνούν μελετώντας, διαβάζοντας και επαναλαμβάνοντας, γράφοντας διορθώνοντας και ξαναγράφοντας, αναλύοντας, εμβαθύνοντας, εφαρμόζοντας τη γνώση, λύοντας προβλήματα και πάλι απ’ την αρχή, χωρίς κενά, χωρίς να αφήνουν απορίες που να μην τις βασανίζουν, δίνοντας έμφαση στα κύρια και μη παραβλέποντας τις λεπτομέρειες, με ζήλο για τη γνώση, με έρωτα προς το αντικείμενο με το οποίο καταπιάνονται.
Και προπάντων με θυσίες . Όλοι δήλωσαν πως θυσίασαν και εξόδους και γλέντια και παρέες και ταξιδάκια. Ήταν η χρονιά της πολλής μελέτης και το χάρηκαν. Της τεράστιας προσπάθειας που τους ενδυνάμωνε αντί να τους κουράζει, της συνειδητοποίησης της άγνοιας που οδηγούσε στην απέραντη γνώση. Ήταν σίγουροι πως πολλοί συμμαθητές τους τους κορόιδευαν πίσω απ’ την πλάτη τους, ήταν «οι σπασίκλες, τα σπασίματα στο διάβασμα, τίποτε άλλο δεν ήξεραν από το να διαβάζουν, πώς κατάντησαν έτσι, ρε παιδί μου, ούτε χορό, ούτε διασκέδαση, ούτε στα ξενοδοχεία τα Χριστούγεννα, ούτε το Πάσχα,» όμως οι αγωνιστές της γνώσης απτόητοι, με θάρρος και αυτοπεποίθηση που κερδιζόταν μέρα με τη μέρα, διαγώνισμα με το διαγώνισμα, έφτασαν στο άριστο. Κι οι γονιοί απονέμουν το δίκαιο έπαινο κι οι δάσκαλοι κι η πολιτεία.
Σε μια εποχή που η ελάχιστη προσπάθεια κινδύνευε να γίνει κανόνας της σχολικής ζωής, οι πρώτες των πρώτων και ο πρώτος των πρώτων έδειξαν και στους επόμενους πώς κερδίζονται οι θέσεις στο πανεπιστήμιο και πώς ο καθένας μπορεί να επιτύχει, αρκεί να το αποφασίσει πως η Τρίτη Λυκείου δεν είναι για περίπατο αλλά για σοβαρή μελέτη και πολλές θυσίες. Ας ετοιμάζονται οι επόμενοι. Το σωστό δρόμο τους τον έδειξαν οι φετινοί πρωτεύσαντες.
