Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Εργαστηριοποίηση των Ελληνικών

Η ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ

Υποστηρίζοντας πως πρέπει στα σχολεία μας να δίνεται περισσότερη έμφαση στην διδακτική πράξη και προπάντων στην έμπρακτη χρήση της γλώσσας, προφορικής και γραπτής, παρά στη θεωρητική ενασχόληση περί τα γλωσσικά, θέτω ένα σημαντικό για την όλη πορεία της διδασκαλίας της γλώσσας θέμα, γιατί, όπως αναφέρεται στις τελευταίες αλλαγές στην εκπαίδευση, ένας από τους πυλώνες της μεταρρύθμισης είναι η γνώση της ελληνικής γλώσσας.

Γνώση της ελληνικής γλώσσας γίνεται προπάντων με τη χρήση της, προφορική και γραπτή. Άρα πρέπει να δίνεται στο μαθητή το μεγαλύτερο μέρος της σχολικής ώρας για να ασκείται στη γλώσσα, να διαβάζει ο μαθητής, να μιλά ο μαθητής, να συζητά, με τους μαθητές και τους δασκάλους του, να προσπαθεί να κατανοεί και να εκφράζει νοήματα, να γράφει σε διάφορα είδη λόγου, αλλά και να διορθώνεται συνεχώς, ώστε στηριζόμενος στα προσωπικά του λάθη να γίνεται καλύτερος.

Τούτο σημαίνει το κείμενο να το διαβάζει ο μαθητής και όχι ο δάσκαλος και ακόμα σημαίνει διόρθωση από μέρους των δασκάλων και καθηγητών πολλών εκθέσεων, επιστολών, αναφορών κτλ. Το να γράφουν οι μαθητές τέσσερις εκθέσεις το χρόνο όχι μόνο δεν βοηθά κανένα στην κατάκτηση της γλώσσας αλλά και χαμένος χρόνος θα είναι, γιατί δεν προλαβαίνει να φανεί κανένα θετικό αποτέλεσμα. Μόλις στη δέκατη διορθωμένη έκθεση θα φανεί η αλλαγή, ύστερα από συνεχείς προσπάθειες διδασκόντων και διδασκομένων.

Γι’ αυτό και από τα πρώτα μαθήματα που έπρεπε να διδάσκονται εργαστηριακά έπρεπε να ήταν τα Ελληνικά. Μόνο αν η τάξη μεταβληθεί σε εργαστήριο διδασκαλίας της γλώσσας θα μάθει ο μαθητής να διαβάζει και να γράφει και θα χαρεί δουλειά και πρόοδο δάσκαλος ή καθηγητής.

Με την εργαστηριοποίηση των Ελληνικών θα φανούν και οι αδυναμίες των μαθητών όχι μόνο οι γλωσσικές αλλά και πολύ πιο πέρα, άγνοια βασικών εννοιών της καθημερινής μας ζωής, και μάλιστα ενός λαού που αγωνίζεται για εθνική και πραγματική επιβίωση. Τότε θα εκπλαγούν και οι ιθύνοντες, όταν θα δουν πως μαθητές δεν διακρίνουν τις έννοιες «πρόσφυγας», «αγνοούμενος», «εγκλωβισμένος». Τότε θα εκπλαγούν οι ιθύνοντες, όταν θα καταλάβουν σε ποιο σκοτάδι άγνοιας για το Κυπριακό ζουν πολλά παιδιά μας. Σκότος σε βασικότατα θέματα που άπτονται της ίδιας της ζωής μας και του μέλλοντός των.

Η εργαστηριοποίηση του μαθήματος των Ελληνικών θα είναι η έμπρακτη ικανοποίηση της ανάγκης για γνώση της ελληνικής γλώσσας, που τέθηκε ως ένας πυλώνας των αλλαγών στην εκπαίδευση αλλά και βοήθεια στα παιδιά μας να γνωρίσουν τον κόσμο και τον εαυτό τους.