ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ
Ο Περικλής στον επιτάφιο λόγο του καλεί τις γυναίκες των νεκρών του πολέμου να παραμείνουν σεμνές και να ασχοληθούν με τα σπίτια τους, ώστε να μη δίδουν λαβή στους άντρες να μιλούν γι’ αυτές και για τη διαγωγή τους.
Ο Ουμπέρτο ΄Εκο υποστηρίζει πως το κουτσομπολιό αν είναι γυναικεία υπόθεση, είναι γιατί στις γυναίκες ανατέθηκαν τα του οίκου ενώ οι άνδρες ανέλαβαν τις δημόσιες υποθέσεις. Κουτσομπολιό όμως κάνει και ο ένας και ο άλλος, για τις γυναίκες ονομάζεται ανοιχτά κουτσομπολιό, για τους άνδρες η ίδια πράξη ονομάζεται πολιτική συζήτηση ή πολιτική ανάλυση.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει και σεβαστό ρόλο στην αλλαγή έχει διαδραματίσει η ανάπτυξη των ΜΜΕ.
Στα λεγόμενα παράθυρα στην τηλεόραση ή γενικά στις συζητήσεις από ραδιοφώνου ή τηλεοράσεως παρακολουθούμε και άνδρες και γυναίκες να εκφράζουν απόψεις ή να καταθέτουν μαρτυρίες σε άπειρες πτυχές της δημόσιας ζωής ή σε θέματα δημόσιου ενδιαφέροντες . Κι αυτό φανερώνει πως ήδη η γυναίκα μετέχει ενεργά και στην πολιτική και στην οικονομική και κοινωνική και καλλιτεχνική- πνευματική ζωή.
Αυτό που εν πολλοίς είναι ακόμα αδιανόητο ή ανεξήγητο ή για μερικούς ανερμήνευτο είναι το φαινόμενο να σχολιάζουν διάφοροι – ανεξαρτήτως φύλου- την ιδιωτική ζωή των ανθρώπων. Ένα πρώτο μεγάλο κακό είναι που η ιδιωτική ζωή έρχεται στη δημοσιότητα από τους ίδιους και ένα δεύτερο είναι πως για αυτήν την ιδιωτική ζωή όλοι οι παρευρισκόμενοι ή και από τηλεφώνου μπορούν να εκφέρουν γνώμη.
Η ιδιωτική ζωή των επωνύμων είναι άλλη υπόθεση και των ανωνύμων άλλη;
Και εδώ όμως υπάρχει διάκριση. Επώνυμος είναι και ο πολιτικός και θρησκευτικός ηγέτης, αλλά και ο ηθοποιός και ο τραγουδιστής ή τραγουδίστρια, ο ποδοσφαιριστής ή η αθλήτρια και άλλοι. Από αυτούς του πιο πάνω άλλοι επιθυμούν να μείνει η προσωπική τους ζωή μακριά από τη δημοσιότητα, άλλοι το αντίθετο, θυσιάζουν τα πάντα για να γίνουν διάσημοι, να αποκτήσουν φήμη.
Ιδιωτική ζωή – αυτή που ιδιαίτερα παρουσιάζει ενδιαφέρον για τους πολλούς – είναι η ερωτική ζωή των αφανών ή δημοσίων προσώπων. Καί άλλοι μεν υποστηρίζουν πως η ιδιωτική τους ζωή πρέπει να παραμένει σεβαστή, άλλοι όμως την διατυμπανίζουν και καλούν σε συλλείτουργο για να λυθούν τα προβλήματά τους τα ερωτικά ή οικογενειακά, ενώ οι πάντες μεταλαμβάνουν των μυστικών της κρεβατοκάμαράς τους.
Δε μπορούμε όμως να παραβλέψουμε την παρουσίαση στην τηλεόραση ή στον τύπο προβλημάτων που χρήζουν άμεσης λύσης και στα οποία αναγκάζεται η κυβέρνηση να δώσει λύσεις ή το κοινό να συνδράμει οικονομικά σε οφθαλμοφανή φαινόμενα κοινωνικής αδικίας. Σ’ αυτή την περίπτωση, φαίνεται πως ισχύει το ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Γι’ αυτό και- παρά την αυστηρά θεωρούμενη αναξιοπρέπεια στην οποία αναγκάζονται να περιπέσουν τα θύματα της κοινωνικής αδικίας- οι περισσότεροι θεατές ή ακροατές ή αναγνώστες δεν κατακρίνουν τα θύματα και συμβάλλουν στην όσο το δυνατόν αποκατάσταση της αδικίας. Δεν παύει όμως το κράτος ή οι οποιεσδήποτε αρχές να βγαίνουν λωβημένες από τέτοια φαινόμενα, γιατί δεν πήραν τα αναγκαία μέτρα όταν έπρεπε και ανάγκασαν τον πολίτη να προβεί στη δημοσιοποίηση των προβλημάτων του. Όσο για τα ερωτικά και οικογενειακά πραγματικά κουτσομπολιά που υποβιβάζουν τη στάθμη και των προγραμμάτων των ΜΜΕ και των μετεχόντων σ’ αυτά υπάρχει και Αρχή Ραδιοτηλεόρασης.
