Το αντι- ολοήμερο σχολείο
Η είδηση μου άρεσε, πολύ, και θα’ θελα και τα δικά μου εγγόνια να’ χουν την τύχη των μικρών Γάλλων και Γαλλίδων. Η είδηση από τα Νέα των Αθηνών λέει πως τα παιδιά στη Γαλλία από 3 έως 10 ετών θα πηγαίνουν στο σχολείο μόνο Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή, τέσσερις μέρες τη βδομάδα. Ούτε ολοήμερο, ούτε ολοβδόμαδο, ούτε εικοσιτετράωρο την ημέρα, ούτε ολόχρονο. Έξι εκατομμύρια παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να «ξεκουράζεται το μυαλό τους και να απελευθερώνεται η δημιουργικότητά τους», όπως είπε ο υπουργός Παιδείας της φίλης χώρας. Στη Γαλλία τα παιδιά δεν πήγαιναν σχολείο Τετάρτη και Κυριακή, τώρα προστίθεται και το Σάββατο. Όπως ακόμα μαθαίνουμε, «η καθιέρωση μιας ελεύθερης ημέρας στα μέσα της εβδομάδας χρονολογείται στη Γαλλία από το 1882. Πρώτα η Πέμπτη, και στη συνέχεια η Τετάρτη, ήταν αφιερωμένη στο Κατηχητικό, παρ’ όλο που οι περισσότεροι γονείς την αξιοποιούσαν για να στείλουν τα παιδιά τους να μάθουν κολύμπι ή μουσική. Η συμφωνία με την Εκκλησία παρέμενε, όμως και καμιά κυβέρνηση δεν τολμούσε μέχρι τώρα να την παραβιάσει.» Το 80% των γονέων τάσσονται υπέρ της εβδομάδας τεσσάρων ημερών, άρα τα παιδιά θα εργάζονται 24 αντί 26 ώρες τη βδομάδα, έξι ώρες κάθε μέρα.
Ότι υπάρχουν αντιδράσεις είναι βέβαιο. Άλλοι κατηγορούν την κυβέρνηση πως το μέτρο λήφθηκε για εξοικονόμηση χρημάτων, άλλοι προβλέπουν ότι το δημόσιο σχολείο θα γονατίσει μπροστά στο ιδιωτικό, άλλοι ότι τα δημόσια σχολεία ευθυγραμμίζονται με τα θρησκευτικά ινστιτούτα που εφαρμόζουν ήδη αυτό το ωράριο, άλλοι σκέφτονται τι να κάμουν τα παιδιά τους και ποιος θα τα προσέχει. Το υπουργείο μεταβίβασε στους δήμους την ευθύνη για τα παιδιά τις μέρες που δε θα πηγαίνουν στο σχολείο και οι φτωχοί γονιοί ξέρουν από τώρα πως τα παιδιά τους θα περνούν τις μέρες τους έξω από τα εμπορικά κέντρα, τις νέες αυλάδες των εκκλησιών όπου παίζαμε εμείς μπάλα, όταν ήμασταν μικροί. Είναι βέβαια κι οι ιδιοκτήτες των εξοχικών που θα χαίρονται περισσότερες μέρες τα σπίτια τους, αφού θα τ’ απολαμβάνουν ολόκληρο Σαββατοκύριακο. Ακόμα κι εξοικονόμηση καυσίμων μπορεί να επιτευχθεί με τις λιγότερες μέρες στο σχολείο. Η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί να χρησιμοποιήσει τις δύο ώρες που εξοικονομούνται την εβδομάδα για να βοηθήσει τους μαθητές που δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν το σχολικό πρόγραμμα, γιατί πάνω από το ένα πέμπτο των Γάλλων μαθητών φτάνουν στο τέλος του Δημοτικού με δυσκολίες στη γαλλική γλώσσα και τα μαθηματικά. Δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο.
Λοιπόν; Τι λέει εν προκειμένω το ολοήμερο σχολείο για το οποίο έγινε τόσος λόγος, τόσες προσπάθειες, τόσα όνειρα; Αλλού ανακαλύπτουν πως όσο λιγότερο βρίσκονται τα παιδιά στο σχολείο τόσο το καλύτερο και για τα παιδιά και για τη δημιουργικότητά τους και για το μυαλό τους. Εμείς ακόμα εκεί, στην αρχαία Σπάρτη, να τα’ χουμε ολημερίς κι ολονυχτίς να τα παιδεύουμε, λέει. Ποιος πάει για το καλύτερο; Τις απαντήσεις θα δώσουν οι παιδαγωγοί, οι γονιοί και οι ειδήμονες. Εμείς απλώς σημειώνουμε πως η αλήθεια δεν είναι πάντα αυτή που κυκλοφορεί στον τόπο μας μια ορισμένη περίοδο για ορισμένους λόγους. Μπορεί τα αντίθετα να είναι καλύτερα και πιο αποτελεσματικά. Θα δοκιμάσει όμως κανένας υπουργός παιδείας στην Κύπρο τέτοιο μέτρο; Κύριος οίδεν.
