Σ. Παπαντωνίου
Του Ιουλίου
Δεν φταις εσύ
Καμίνι του πυρός φλεγόμενο
Αστράφτεις ήλιους
Στα γυμνά κεφάλια μας
Μαύρα φρύδια μαύρα μάτια
Μαύρα πρόσωπα
Μαυροντυμένες γυναίκες
Σκυμμένες στ’ αλώνι
Παππούδες βρακοφόροι
Με τα βόδια στη βουκάνη
Με τον ιδρώτα να ζυμώνουμε
Γλυκό το στάρι.
Δεν φταις εσύ
Που σε στρατολογούν
Εκατόμβη στον Άρη
Στον ουρανό μισοφέγγαρο.
