Κύριε, βοήθει μου τη απιστία
Κύριε, βοήθησέ με στην απιστία μου. Αυτό μόνο, και σε βάθος και σε πλάτος κατόρθωσε ο ιός, ο κόρωνος εκείνος. Κόρωνος κορώνου έβγαλε μάτι, μας έβγαλε τα μάτια και μας έδειξε από πίστη στραβούς, έστω κι αν Εκείνος μας είπε: «κόκκον σινάπεως να είχατε, θα λέγατε στο βουνό να μετακινηθεί και θα μετακινούνταν.»
Η επιστήμη πολέμησε την θρησκεία και νίκησε η επιστήμη. Σε μερικές φορές, όχι πάντα. Γιατί στην Ιστορία πολλές φορές η Θρησκεία νικά όλους τους μυαλωμένους, τους νουνεχείς, τους λογικοκρατούμενους και τους αποδεικνύει κούφιους.
Όχι πως οι επιστήμονες- όσοι μίλησαν και λάλησαν αυτές τις μέρες- ήταν όλοι θρήσκοι και τους υπέταξε η επιστήμη! Οι περισσότεροι άπιστοι ήταν και βρήκαν ευκαιρία! Και δικαιολογημένα διερωτάται κανείς: «Μα αφού δεν κοινωνείς, αφού εκκλησιά δεν πηγαίνεις, τι το θέλεις να διακηρύσσεις την επιστημοσύνη σου;» Αλλά είπαμε! …..Η αγάπη που έχουν της ανθρωπότητας, λένε, ο ιερός ζήλος του ανοιχτομάτη και φωτισμένου διαφωτισμένου…η σωτηρία της ανθρωπότητας από τους επιστήμονες και όχι από τους θρησκευόμενους….λένε!
Ό, τι κι αν πει κανείς, μέσα σ’ αυτή τη σύγχυση, δεν μπορεί να μιλά παρά μόνο για τον εαυτό του και τους όμοιούς του. Κι αυτές τις μέρες σε πολλούς μας αποκαλύφτηκε όλη η απιστία μας. Σκεφτόμαστε με φόβο την ώρα που δεν έπρεπε, υπολογίζουμε με τρόμο την ώρα που δεν έπρεπε, φαρισαϊζουμε, υποκρινόμαστε, απιστούμε.
Και ευτυχώς…. δεν είμαστε μόνοι!!! Αλλά μην επαιρόμαστε, επειδή κι ο Πέτρος κι ο Θωμάς κι ο ένας κι ο άλλος… Ο καθένας να βλέπει τα δικά του. Που προσωπικά κλονίζομαι και παρακολουθώ και πάλι κλονίζομαι και απιστώ.
Ο κορωνοϊός τό μόνο που κατόρθωσε ήταν να μου δείξει σε βάθος και πλάτος την απιστία μου. Ο κορωνοϊός κλονίζει. Κύριε, βοήθει μου τη απιστία.
