Στέλιος Παπαντωνίου
ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΩΓΗ
Πλατιές
ταινίες
Χαίτες ξανθών
αλόγων στις οθόνες
Καθηλωμένες
Τρεμοπαίζουν
διόπτρες κινούμενες.
Βίου κανόνας κανείς δεν προτίθεται.
Ποια τιμή,
ποια πίστη, πού το φιλότιμο;
Ο Λουκιανός
Κάρβουνο στο
μαγκάλι
Με φύλλα
ελιάς
-όπως τότε «ποιος
μ’ αγαπά»-
Μνημονεύει σεβάσμιο
Δημώνακτα
Ίνδαλμα νέων
Άριστον φιλοσόφων.
Αδιάφοροι
θρήνοι κοπετοί
Χαράσσουν χειροδεμένη
τυφλή την πορεία μας.
Αποκεφαλισμένη
πολιτεία
Μεγαλώνυμοι τίτλοι
Μύες και κύνες
Γαλές και
λαγωοί
Μίκυ και
Μπάρνυ
Φωνητικά τερατόμορφα
σύνδρομα
Οδοδείχτες
Για τα
παιδιά των παιδιών μας.
Βίου κανόνας
κανείς δεν προτίθεται.
