Στέλιος Παπαντωνίου
ΙΩΝΑΣ
Σ’ άρμα βαρύ
Με χτενισμένο
γένι,
ο
Ασσουρμπανιμπάλ,
Στ’ αλόγατα
κρόσια υφαντά
Λιοντάρια και
κοντάρια.
Κι ο Ιωνάς
στη Νινευί
Τρεις μέρες
και τρεις νύχτες
Μετάνοια κηρύσσοντας:
Φορέστε σάκο
Και καθίστε στη
σποδό.
Νερό μην
πιουν τα πρόβατα.
Νηστεία –αγρυπνία-
προσευχή.
Σφηνωμένο στις
σχισμές των ορέων
Ν’ ανατείλει
φωτεινό το κεφάλι σας.
Ειδέ καν ου,
Στην τέταρτην
ερείπια.
«Κύριος ο
Θεός Βοηθός και σκεπαστής».
Κι ο αγγελιαφόρος
Του θρηνεί
Το εωθινό
σκουλήκι.
«Μεθ’ ημών ο
Θεός του ελέους και των οικτιρμών.
Δε θ’ αφήσει
τη Νινευί μες στην κοιλιά
Του αδηφάγου
κήτους».
Κι ο Ιωνάς απαρηγόρητος
θρηνεί
τη μαραμένη κολοκύνθη.