ΜΕΤΟΙΚΕΣΙΕΣ
Στέλιος Παπαντωνίου
Ο άγγελος ξετύλιγε το κρύσταλλό του
Σ’ αραχνοΰφαντο λευκό μ’ ανάερες βελόνες
«Εγερθείς παράλαβε το παιδίον».
Τα μαυροπούλια μαρτυρούσαν
πως Αρχέλαος
βασιλεύει και κλονίστηκε
φόρτωσε τα θεία δώρα σ’ ερυθροστιλβωτά αγγεία
Χρυσόν και λίβανον
και σμύρναν
Κι ελθών κατώκησε σ’ ένα λιθόκτιστο
Αναμέσον των ορίων Αναβύσσου και Φωκαίας
Μετοικεσία κι εκεί, της Ιωνίας,
Ίδιοι θρήνοι και
κλαυθμοί
Στους αγιούς Θεοδώρους, στην αγιά Ειρήνη
Κι η θάλασσα ξέπλενε στοργική τις πληγές
μα η μνήμη σφουγγάρι
Βαριές μπόρες στον ορίζοντα
Μετεωρολογικά φαινόμενα συνήθη
Καταιγίδες τρικυμίες και πολλά μποφόρ.
Μόνο ο Ιωάννης στην έρημο της Ιουδαίας
Ήξερε το μεγάλο μυστικό
‘Οποιος χάνει την ψυχή του
Χάνει και τη γη του.