Ντράπου,
βρε
Ντράπου,
βρε, ξένη γυναίκα η Μαρία Άνχελα Κουεγιάρ! Αλλά θα πρέπει να δείξει το νου του,
την αχόρταγη νοοτροπία του. “Για να υπάρξει κοινό έδαφος”, λέει. Τι κοινό
έδαφος; Στα δικά μας εδάφη έστησαν το ψευδοκράτος τους και το μόνο που περιμένουν
είναι να το αναγνωρίσουμε. Όλη την παρανομία να φορτωθούμε και να τους
αναδείξουμε κούππα άπαννη, τους πούαρς τερκς.
“Πρέπει να γίνει αποδεκτή η κυριαρχική ισότητα των
τουρκοκυπρίων”, λέει ο
Τατάρ. Η Κυπριακή Δημοκρατία στηρίχτηκε στην ύπαρξη δύο κοινοτήτων. Μια του 80%
και μια του 18%. Πού κατοικούσαν όταν το 1960 ιδρύσαμε το κράτος; Και πού κατοικούν τώρα και πώς γίναν
κύριοι των σπιτιών και των περιουσιών μας; Σ΄ένα έδαφος ελληνικό, που έχουν κατακλέψει, ανασκάψει, οικοδομήσει και ανοικοδόμησει, σβήνοντας κάθε τι ιστορικό ελληνικό και
χριστιανικό, ένα βλογιοκομμένο πρόσωπο. Πού είναι ο δικός τους πολιτισμός και
δεν τον βλέπουμε; Μιναρέδες και μιναρέδες, για να αλλοιώσουν τη φυσιογνωμία του
τόπου. Και όλα αυτά να τα αποδεχτούμε, να τα νομιμοποιήσουμε!!! Συνεργοί της
παρανομίας να γίνουμε για χάρη των συνοίκων! Άπαγε της βλασφημίας.
Η μειοψηφία
του 18% απαιτεί περισσότερα δικαιώματα από
το 80% και δεν θα παύσει να απαιτεί και να απαιτεί, όπως την αναγνώριση όλων
των παιδιών από μικτούς γάμους, τουρκοκυπρίων με εποίκους. Έγκλημα πολέμου ο
εποικισμός κι εμείς καλούμαστε να το αποδεχτούμε και να τους εξισώσουμε με τους
νόμιμους πολίτες του κράτους. Ένα διαβατήριο για την Ευρώπη στον άρπαγα της γης
μας, στο φονιά, στο νεκροθάφτη των αγνοουμένων μας, στον ασεβή.
“Βίωσαν”, λέει, “μεγάλα βάσανα και επιθέσεις στο 63!” Το μέγα προμελετημένο ψεύδος! Ενώ εμείς χαρήκαμε πολύ την επίθεση των τουρκικών
στρατευμάτων το 74! Γι’ αυτό πρέπει να
τα ανεχτούμε στον τόπο μας επ’ άπειρον!
Η ευτυχία
τους στηρίζεται στη δυστυχία μας. Κι αυτό δεν θα παύσει ποτέ.
Γι’ αυτό το
σχιζοφρενές και μόνο, θα πρέπει εμείς να καταγγέλλουμε συνεχώς τις απαιτήσεις
τους και όχι να περιμένουμε καλή θέληση από ένα λαό που δεν ξέρει τίποτε άλλο
στην Ιστορία του από το να καταβροχθίζει ξένους λαούς και τις περιουσίες τους. Μια
ιστορία διεθνών εγκληματιών και εγκλημάτων. Που δυστυχώς την επιβραβεύουμε με
προσφορές και με δεκαπλάσιες αγορές προϊόντων τους! Είμαστε κι εμείς μια
πάστα!!!
