Χωρίς να
είμαι απόλυτος, αν έκαμες λάθος, κύριε πρόεδρε, στις επιλογές σου, θα έπρεπε να
πληρώσεις εσύ το λάθος και όχι οι επιλεχθέντες υπουργοί σου. Γιατί αυτό που
έγινε με τις αλλαγές στην κυβέρνηση, προκάλεσε όχι μόνο σε μένα αλλά και σε
πολλούς άλλους, αίσθημα δυσανασχέτησης, νιώσαμε την αδικία, γιατί ρεζίλεψες
συνεργάτες σου και φάνηκες ανάξιος των προσδοκιών πολλών.
Ο τρόπος
χειρισμού του θέματος πείραξε, οι ψίθυροι, για να μήν κάμουν δεκαοχτώ μήνες και
να πάρουν σύνταξη υπουργού....Κι αυτή η ιδέα, πως εξαρτάται από τον υπουργό αν
θα λειτουργεί σωστά μια υπηρεσία... Δηλαδή τώρα θα λειτουργεί καλύτερα η άμυνα,
η υγεία, η δικαιοσύνη, επειδή άλλαξε υπουργός;
Από ό τι
ξέρω, στις υπηρεσίες φεύγει ο ένας και τον διαδέχεται ο άλλος, έστω διευθυντής. Αλλά αν πάει κάτι καλά σ’ αυτό τον
τόπο οφείλεται στους λίγους εκείνους αφανείς που εργάζονται σιωπηρά και
αποδίδουν και κρατούν τα σχολεία, τα στρατόπεδα, τα νοσοκομεία. Σ’αυτούς οφείλονται οι επιτυχίες, και όχι
στους διευθυντές, που κάποτε είναι ανύπαρκτοι. Δεν έγινε καλύτερη η παιδεία
επειδή άλλαξε υπουργός, δεν έγιναν καλύτερα τα σχολεία επειδή αλλάζει η
διεύθυνση.
Όσες
αλλαγές θέλεις κάμε στις κεφαλές. Κοίτα όμως να βρεις εκείνους τους αφανείς που
εργάζονται μεθοδικά και με αυτοθυσία. Αυτούς να διαφυλάξεις και να τιμήσεις,
γιατί σ΄αυτούς οφείλονται οι επιτυχίες του συστήματος.
