ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ
Δεν είναι δυνατό να μη φταίμε, γιατί είμαστε περικυκλωμένοι
από στεριά και θάλασσα.
Δεν είναι δυνατό να μη φταίμε, γιατί ανεχτήκαμε να διευθύνουν
την εξωτερική μας πολιτική άνθρωποι υποχωρητικοί στο έπακρον, με την ουρά στα
σκέλια μόλις έβλεπαν τον λύκο.
Δεν είναι δυνατό να μη φταίμε, που ανεχτήκαμε να έχουμε αγνοούμενους
πενήντα χρόνια τώρα, θαμμένους κάτω από δάση και λεωφόρους που πέρασαν από πάνω
τους, το έγκλημα όμως δεν σκεπάζεται με τίποτε, τις νύχτες βοά το αδικοχυμένο
αίμα και ζητά εκδίκηση.
Δεν είναι δυνατό να μη φταίμε, που ανεχτήκαμε να ηγούνται των
προσφύγων υποτελείς των κομμάτων και λακέδες του προεδρικού, την ώρα που, αν οι
πρόσφυγες ενώνονταν σε κόμμα, θα ανέτρεπαν τους πάντες και τα πάντα, όχι ραγιάδες
των εκ των υστέρων πλουσίων οι πρόσφυγες, χρεωμένοι και αδικημένοι, «όπου έπεσε
η φωτιά έκαψε», ενώ τα άλλα θέριευαν και υπεράξιζαν εκατονταπλάσια, τι λέω!
Δεν είναι δυνατό να μη φταίμε, που ούτε τους προσφυγικούς
συνοικισμούς δεν οργανώσαμε έτσι, που να μη χαθεί το χωριό, η παλιά κοινότητα,
οι δεσμοί φιλίας και αίματος, τώρα δεν ξέρουμε ακόμα πού κρατούν οι σκούφιες κι
από πού του καθενός, χαμένοι μέσα στον ίδιο μας τον τόπο, γηροκομεία και
νεκροταφεία καταντούν, έλεος!
Δεν είναι δυνατό να μη φταίμε, που τα παιδιά μας στην Καρπασία
δέχονται κατασκισμένα βιβλία, λογοκρισία και έλεγχο από το τουρκικό καθεστώς,
ύστερα από τις ηρωικές μορφές που διώχτηκαν με τη βία και τον εξαναγκασμό από
την πατρώα γη- κρίμα στις Συμφωνίες!
Δεν είναι δυνατό να μη φταίμε, που μας κατέφαγε το χρηματιστήριο,
που οι συνεργατικές από καμάρι της φτωχολογιάς έγιναν το κλωτσοσκούφι των
εκμεταλλευτών, και το τραπεζικό μας σύστημα γκρεμίστηκε μια νύχτα, αφού
κατέφαγαν τα θεμέλιά του εγχώρια και παγκόσμια τρωκτικά.
Δεν είναι δυνατό να μη φταίμε που η παιδεία μας σιωπά και
ασχολείται με αλλότρια, την ώρα που εμείς είμαστε θύματα ρατσισμού, να στρέφει
τα βλέμματα των παιδιών μας αλλού, να γεννά στις ψυχές τους ενοχές που δεν έπρεπε
να έχουν, να διαστρεβλώνει τον φυσικό και λογικό τρόπο σκέψης τους, ενώ
διακηρύσσει πως εξασκεί στην κριτική σκέψη, στραβάρα μαύρη. Ελεύθερους
ανθρώπους ετοιμάζεις, ω εκπαιδευτικό μας σύστημα; Αυτή η λυδία λίθος.
Δεν είναι δυνατόν να μη φταίμε, όταν αφήνουμε και ανεχόμαστε
την υβριστική συμπεριφορά πληρωμένων υπαλλήλων, που εκβιάζουν να γίνει το δικό τους
και να επιβληθούν οι δικές τους αντιλήψεις περί δικαίου ή αδίκου, περί
μισαλλοδοξίας και ρατσισμού, την ώρα που οι ίδιοι είναι οι πρώτοι μισαλλόδοξοι,
φως φανάρι, δείτε τις εκδηλώσεις τους, τον τυφλό φανατισμό τους, αν τους έδιναν
όπλα, θα καθάριζαν κόσμο και κοσμάκη γιατί δεν σκέφτεται όπως αυτοί.
Και όμως μένουμε σ’ αυτό τον τόπο, ξέρουμε τον οχτρό,
ξέρουμε τους οχτρούς,- μέσα χειρότεροι -έξω χείριστοι και κάκιστοι, μένουμε
εντός, ριζωμένοι με πίστη, στον ελληνισμό μας, τον χριστιανισμό μας, σ’ αυτό που
χιλιάδες χρόνια είμαστε και κανείς δεν μπορεί να μας το ξεριζώσει.
