Παρασκευή 12 Ιουνίου 2020

Περιγραμμάτικα

Περιγραμμάτικα
Μπορεί να ασχολείται κανείς με τη φιλολογία εξήντα περίπου χρόνια, να διάβασε κείμενα αρχαία, βυζαντινά, νέα ελληνικά, να διόρθωσε γραπτά με τις χιλιάδες, βιβλία και τετράδια, και όμως να προστρέχει συνεχώς στη γραμματική, το συντακτικό, τα λεξικά παντός είδους, νιώθοντας ακόμα πως πάμπολλα έχει να μάθει.
Η ελληνική γλώσσα είναι αρχαιότατη, πλουσιότατη, εκφραστικότατη, χαρά να ασχολείται κανείς μ’ αυτήν, φτάνει να έχει μεράκι, να θέλει να γίνει καλύτερος στην κατανόηση κειμένων, στη συγγραφή κειμένων. Είναι κι αυτή μια ηδονή.
Από λάθη τα κείμενα πληθώρα. Επειδή κάτι είναι γραμμένο, δεν σημαίνει πως είναι και αλάνθαστο, όποια υπογραφή κι αν έχει από κάτω. Για ανθρώπους μιλάμε, οπότε δικαιούνται κι αυτοί τα λάθη τους. Υπάρχουν όμως και τα συνειδητά λάθη. Γράφει κανείς τραγωδία καλά, όταν ξέρει να γράψει και κωμωδία καλά. Γράφει κανείς συνειδητά σωστά, όταν συνειδητά μπορεί να γράψει και λανθασμένα.
Το αισθητήριο της γλώσσας ακονίζεται με τα χρόνια, με το πολύ διάβασμα και γράψιμο, την πραγματική μελέτη της γλώσσας. Έχει ακόμα ο Θεός.
Καλά να είμαστε, να μαθαίνουμε.