Περί Γεσυ
Δεν είμαι
οικονομολόγος, ούτε καταλαβαίνω από έσοδα και έξοδα δημοσίων οργανισμών, ούτε
ποια συμφέροντα κρύβονται πίσω από κάθε τι που εμφανίζεται και λειτουργεί στον
τόπο μας.
Όταν ήμαστε
μαθητές, πληρώναμε δίδακτρα, κι αν δεν, ερχόταν ο ταμίας και μας έβγαζε από την
τάξη ευπρεπώς, να ειδοποιήσουμε τον πατέρα να πληρώσει. Κι ύστερα κι ύστερα
ήρθε η δωρεάν παιδεία, και οι γονιοί άρχισαν τα κλάματα, μα πληρώνουμε ταμείο
τάδε, ταμείο για τις εκδρομές, για τον σύνδεσμο γονέων, για τα φροντιστήρια.
Σιγά σιγά μπήκε κι αυτό σε τάξη, ή ο κόσμος συνήθισε πως πρέπει να πληρώνει
ακόμα μερικά, έστω κι αν έχουμε δωρεάν παιδεία.
Κάθε χρόνο στην
ηλικία μας πολλοί θέλαμε το χιλιαρικάκι μας για φάρμακα, άλλο για αναλύσεις, εξετάσεις,
γιατρούς, θεραπείες και λοιπά. Κι ήρθε η ευλογημένη για μένα ώρα, έχω τον
προσωπικό μου γιατρό, πάω στο φαρμακείο κάτι ψιλά δίνω παίρνω τα φάρμακά μου,
κάνω τις αναλύσεις και λοιπά, να όμως που δείχνουν υψηλό δείκτη τάδε και αρχίζει
η γνωριμία με τα ιατρικά μηχανήματα, ΕΜ ΑΡ ΑΙ, αξονικός, σπινθηρογράφος,
βιοψίες, και βλέπεις και θαυμάζεις τα έργα των επιστημόνων, με ελάχιστα χρήματα
ή και καθόλου, όταν φτάσεις να έχεις δώσει όσα είχες υποχρέωση εκείνο τον
χρόνο. Και βεβαίως υπάρχει η εισφορά κάθε μήνα, αλλά σημασία έχει πως τώρα που
αρχίζουν τα δύσκολα δεν σκέφτεσαι να πουλήσεις το σπίτι για να βρεις την υγειά
σου.
Ευτυχώς λέω, δεν
καταλαβαίνω από συμφέροντα ιατρών και νοσοκόμων, μεγαλοκαρχαριών και μικρών
μαρίδων, ένα με ενδιαφέρει, η υγεία μου και την έχω ή την αποκτώ κατά δύναμη,
χάρη και στο Γεσυ.
