ΙΣΤΟΡΙΑ
Διαβάζεις την ιστορία του τόπου
σου,
σαν να διαβάζεις την ιστορία της ζωής
σου.
Ύστερα από τα ηρωικά νιάτα σου,
βρίσκεσαι στη θάλασσα τη μεγάλη
και ευρύχωρη,
εκεί ερπετά ων ουκ έστιν αριθμός,
ζώα μικρά μετά μεγάλων.
Καταλαβαίνεις πως είναι μερικά
μεγάλα,
ξανθά ή ρούσα, που προσπαθούν να
σε πλευρίσουν,
βλέπεις κάτι σιταράτα σε μια
γωνιά,
ας πάω μαζί τους λες,
κάλλιο πρώτος στο χωριό παρά δεύτερος
στην πόλη,
με τα χρόνια κι αυτά διαλύονται,
δεν βρίσκεται καν ιστορικός να τα
θυμηθεί,
στο μεταξύ υποβόσκει ο λύκος,
το αιώνιο παραμύθι,
η κοκκινοσκουφίτσα στο δάσος
κι ο λύκος να καραδοκεί,
μια υποβρυχίως, μια εναερίως, μια
κατά ξηράν,
με την πρώτη, τη δεύτερη την τρίτη
του φάλαγγα,
την πέμπτη και χειρότερη,
καραδοκεί και καταφέρνει,
η γιαγιά ανοίγει την πόρτα,
ο λύκος ορμά,
κι ύστερα αρχίζουν τα ξεσπιτώματα
και τα τρεχάματα,
τραβάμε μαλλιά, πετσί και τομάρι,
ο λύκος ουρλιάζει και ουρλιάζει,
κι η πέμπτη φάλαγγα τον προβάλλει
μερόνυχτα,
μα για άκου να σου πω,
αφού μπήκαμε σ’ αυτή τη θάλασσα,
θα το παλέψουμε,
γιατί πρώτα πρέπει να επιβιώσουμε,
κι ύστερα, όταν μας ζητηθεί λόγος
για το έργο μας,
να έχουμε να επιδείξουμε
τουλάχιστον τις πληγές μας!
