Τετάρτη 12 Αυγούστου 2020

Ηρέμησε!

 

 

Ηρέμησε!

Μεγαλύτερη σημασία από τα γεγονότα έχουν η αφήγησή τους και οι περιγραφές τόπων, σχεδίων, ετοιμότητας. Αυτά, για να είναι αντικειμενικά, εξαρτώνται από τις γνώσεις και πληροφορίες που έχει ένας για το γιγνόμενο ή γενονός, οπότε, εκλογικευόμενο μεταδίδεται και στους άλλους ως είδηση και ερμηνεία της.

Η κομματική τοποθέτηση των ερμηνευόντων παίζει τεράστιο ρόλο, γιατί αυτή καταβροχθίζει οποιαδήποτε αντικειμενικότητα, αφού αυτό που παρουσιάζεται δεν είναι παρά η προκαθορισμένη θέση: αποτυχία πλήρης -οτιδήποτε και να συμβαίνει- για τον κομματικό αντίπαλο, ή επιτυχία πλήρης από τον κομματικό ακόλουθο που τώρα βρίσκεται στην εξουσία.

Είναι και οι άμεσα συνδεδεμένοι με το γιγνόμενο ή γεγονός: οι πολιτικοί και πολιτειακοί άρχοντες, οι ειδήμονες στρατιωτικοί, νομικοί και πολλοί άλλοι.  Κανονικά λες, «αυτοί ξέρουν καλύτερα, ξέρουν τις λεπτομέρειες, έχουν όλες τις πληροφορίες, δεν υπάρχουν γι’ αυτούς άγνωστοι Χ  όσοι υπάρχουν για μας τους απλούς πολίτες». Αν είσαι του κυβερνώντος κόμματος, υποστηρίζεις πως, «αφού ξέρουν καλύτερα, κρίνουν καλύτερα, αποφασίζουν με βάση το συμφέρον της Ελλάδας και του ελληνισμού». Αν είσαι της αντιπολίτευσης, όλα τα αρνητικά τα φέρνεις στην επιφάνεια, προβάλλεις περισσότερο τις θέσεις του αντιπάλου παρά της δικής σου πλευράς, σχεδόν χαιρεκακείς για τα γεγονότα που παρουσιάζεις πάντα αρνητικά για την πλευρά σου, αφού δεν είναι το κόμμα σου που κυβερνά, ας με άκουγαν!

Κι είμαστε και οι αναγνώστες των ειδήσεων και κρίσεων, διαβάζουμε λεγόμενες αναλύσεις, διαβάζουμε και κρίνουμε κι εμείς τα αναγινωσκόμενα, συγχυζόμαστε ωραία ωραία, μια έτσι τα λεν οι Τούρκοι, μάνες στα επικοινωνιακά παίγνια, μια έτσι τα λέει ο Δένδιας κι ο Μητσοτάκης (είναι και το όνομα το βαρυφορτωμένο, ‘είναι δυνατόν Μητσοτάκης και να κάνει το ορθό;’) είναι και οι «ειδήμονες» στα εισαγωγικά τους, τόσα ξέρουν τόσα γράφουν,  είναι κι οι της αρπαχτής, ό, τι αρπάξει από δω κι από κει, δωρεάν λαμβάνουσι δωρεάν δίδουν,  κι εμείς υπομένομεν και αναμένομεν και το φέιζπουκ γεμίζει, η ελευθερία του λόγου βάζει τις παλάμες στ’ αφτιά, κάποτε κλείνει και τα μάτια, δεν πληρώνει κανείς για όσα λέγει και γράφει.

Συμπέρασμα, δεν είναι ανάγκη να τα διαβάζεις όλα. Ηρέμησε!