Μαρία Περατικού- Κοκαράκη
Τα Μνήστρα
Δέκα χρόνια απόστασης
Αφηγήματα (βραβευμένα)
Γραμμένο το Μάη του 1984 στο Σύδνεϋ όπου ξενιτεύτηκε,
σπούδασε και δίδαξε η Μαρία Περατικού- Κοκαράκη, μας δίνει στο πρώτο αφήγημά
της «Δέκα χρόνια απόσταση» όλη την πίκρα του Έλληνα της Κύπρου από τη διάψευση
των ονείρων, το γκρέμισμα της εικόνας του ελληνισμού όπως τον έπλασαν γενιές
γενεών στον τόπο μας, από την καταστροφική εισβολή και κατοχή, προπάντων όμως
από την αντιμετώπιση του δικού μας πόνου από τους ξένους με το δικό τους
παραμορφωτικό φακό. Βρίσκει όμως η συγκίνηση κι η συγκλονιστική της αφήγηση
ανταπόκριση στα νέα παιδιά στα οποία δίδασκε εκεί ελληνικά, μέσα από τα
σύγχρονα λογοτεχνικά έργα.
Η συγκίνηση ξεχειλίζει κι απλώνεται σ’ όλες τις σελίδες του
πρώτου αφηγήματος. Συνταρακτική γραφή, αμεσότητα επικοινωνίας με τον αναγνώστη,
ελληνικά πάλλουσα καρδιά στο δίκαιο θρήνο της.
Τα υπόλοιπα αφηγήματα στο ίδιο περίπου κλίμα του πόνου για
τη χαμένη Εδέμ, την σκλαβωμένη πατρίδα, ιδωμένη μέσα από τα μάτια των
ξενιτεμένων λόγω της εισβολής, άλλα, μνήμες της παιδικής και φοιτητικής ζωής,
με άνεση γραμμένα, ζωντανεύουν σκηνές στην Αυστραλία ή στην Ελλάδα, δίνοντας
την ευκαιρία στον αναγνώστη να γνωρίσει τη συγγραφέα σε διάφορες στιγμές και
πτυχές της ζωής και του χαρακτήρα της.
Στο τέλος όμως του βιβλίου μας περιμένει μια έκπληξη: «Γραμματέας…Ελληνικού εν Αυστραλία
σχολείου». Ήδη από τον τίτλο διακρίνει κανείς τη σατιρική διάθεση. Ένα κείμενο
γραμμένο με περιγραφική προσώπων δεινότητα, επιφάνεια και βάθος συγχωνεμένα,
σαν ένα καλλιτέχνης που παίζει τις φιγούρες με τα δάχτυλά του κι επιμένει στην
προβολή του κύριου προσώπου του με ποικιλία χορευτικών κινήσεων. Ένας μοναδικός
τύπος αγράμματου καταφερτζή που επιβάλλεται ως Γραμματέας του Συμβουλίου του
Ελληνικού Σχολείου στην Αυστραλία. Μ’ ένα πλούτο λεξιλογικό, σκηνές
σπαρταριστές, κριτική διάθεση, αποτυπώνει τον πομπώδη και υπερφίαλο άνθρωπο τόσο
ζωντανά, ώστε να τον παρακολουθούμε να αποτυπώνεται στη μνήμη μας χάρη στην
κινηματογραφική τέχνη της συγγραφέως. Θαυμαστή λοιπόν μια άλλη πτυχή της συγγραφικής
τέχνης της Μαρίας Περατικού- Κοκαράκη, η
σατιρική, παιγνιώδης, σπαρταριστή απογραφή προσώπων και γεγονότων.
Ένα βιβλίο που μας ανοίγει κόσμους δικούς μας, στην Ελλάδα
και στην Αυστραλία, γραμμένο με πολλή αγάπη για τον τόπο μας, τους ανθρώπους
του και τον πολιτισμό του.
Στέλιος Παπαντωνίου
