Ο ΚΡΟΝΟΣ ΛΕΓΕΙ
Ο Κρόνος κατέρχεται απειλητικός με τ’ άσπρα του μαλλιά, τα γένια,
οργισμένος φωνάζει «κατατρύχεσαι με πολλά και ανάξια σαρίδια
οι κορφές λάμπουν χιονισμένες κι εσύ
με τα χέρια στις τσέπες
παρακολουθείς ένα φτηνό θέατρο
που θα είχε σημασία αν παιζόταν σωστά
Πίσω στα παρασκήνια εργάζονται πολύ περισσότεροι
λίγοι θα εμφανιστούν στη σκηνή
άλλοι διαβλέπουν από τους θεατές
άλλοι χειροκροτούν κατά παραγγελία
τα σημαντικότερα βρίσκονται έξω από την καθημερινότητα
ο χρόνος περνά, ο άνθρωπος γερνά και δεν είναι μόνο για να πορεύεται
αλλά για να θρώσκει άνω σχώμεν τάς καρδίας!
