ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ
Ημείς λοιπόν τα
γερόντια δεν ευνοούμεν και πολύ τας αλλαγάς, ηρέμα και ησύχως θέλομεν να
διάγωμεν τον βίον, επαναστατικάς τροποποιήσεις εις την ζωήν αποφεύγομεν, δεν
είναι της ηλικίας ούτε του χαρακτήρος, διό εύρομεν καλήν την επιλογήν του
Προέδρου, «μία από τα ίδια», διότι δεν περιμένομεν τίποτε από τας κυβερνήσεις.
Έστω ότι έχομεν
νέον Πρόεδρον, και τι ποιήσει ο δόλιος; Θα λύσει το κυπριακόν, ενώ η Τουρκία
καραδοκεί να κατασπαράξη την υπόλοιπην νήσον; Θα πείσει τας εναπομείνασας
Τραπέζας να απαλύνουν τον πόνον των πελατών των, των οποίων κατεβρόχθισαν τα
οικήματα λόγω δανείων; Θα συνδράμη μήπως η Τράπεζα ή ο Υπουργός των Οικονομικών
κεραυνοβόλως εις την ανόρθωσιν του οικονομικού επιπέδου των πτωχών;
Αλλ΄εκείνην την
Υπουργόν Παιδείας σκέπτομαι, τι νέον να εισαγάγη, την ώραν που επί έτη πολλά
υπηρέτει το σύστημα και ήτο μάλιστα πρωτεργάτις ως διευθύντρια του Παιδαγωγικού!
Θα αλλάξει τους καθηγητάς και διδασκάλους, θα αλλάξει τους μαθητάς ή τους γονέας
αυτών, θα αλλάξει τα βιβλία, όντα τα πλείστα ακαταλαβίστικα, θα αλλάξει τας
μεθόδους διδασκαλίας, θα διδάξει τους διδάσκοντας πώς να γράφωσιν την ελληνικής
απλά και κατανοητά; Η καθαρεύουσα εις ην τώρα γράφω είναι κατανοητή περισσότερον
της θεωρουμένης δημοτικής εις ην γράφουσιν πλείστοι ξύλινοι εγκέφαλοι, χείρες
και πόδες.
Τι ποιήσωμεν οι
υπεύθυνοι άνθρωποι; ερωτά και ο ψαλμωδός! Ο ποταμός ρέει, η αλλαγή ανεπαίσθητη,
ως ο μέγας Ηράκλειτος υπεστήριζε «τα πάντα ρει», ή «δις εις τον αυτόν ποταμόν
ουκ αν εμβαίης»! Ίσως μία τις αλλαγή να
επήλθε, τα αντανακλαστικά ημών όμως δυσλειτουργούσιν.
Και πάλιν ίδωμεν!
