ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΥΡΑΝΟΙΣ
Πάτερ ημών ο εν
τοις ουρανοίς, και με το ουρανοίς εννοούμε μια πνευματική τάξη, αιώνια, ακατάλυτη,
την αρμονία των πάντων, την αγάπη και συνένωση εις εν, ενώ εν τη γη μπορούν να
συμβαίνουν όλα τα αντιφατικά, να ανάβεις κερί και να σταυροκοπιέσαι την ώρα που
σκοτώνεις τους άλλους, που δεν είναι δικοί σου. Εδώ στη γη υπάρχουν εχθροί και
φίλοι, εκεί στον ουρανό μόνο φίλοι αγαπητοί. Ως εν ουρανώ και επί της γης: μακάρι να επικρατήσει η ίδια αρμονία όπως στον
ουρανό, έτσι και στη γη, δεν είναι όμως ποτέ δυνατόν, εκτός αν καταργηθεί η γη.
Στο μεταξύ στη γη
οι φιλοπόλεμοι εμφανίζονται ως ειρηνόφιλοι, ο επαγγελματικά θεωρούμενος αδέκαστος
κριτής δείχνει ήδη κοιμισμένος αγουροξυπνημένος, ο κλέφτης εμφανίζεται ως
αστυνομικός της περιοχής, ο επιτιθέμενος δεν φταίει αλλά φταίει ο αμυνόμενος,
επιλέγουμε πώς βλέπουμε και πώς ακούμε, και προπάντων πώς μιλάμε και πώς
γράφουμε μήπως πουν... Η αλήθεια λανθάνει, τα λάθη προβάλλονται ως δείγματα προς
μίμησιν αντί προς αποφυγήν, μνήσθητι και ημών εν τη βασιλεία σου, γιατί πολλή η
σκόνη πολλή η λασπουριά και βυθιζόμαστε τυφλοί και κωφοί.
Κατά τα άλλα εβδομάς
διακαινήσιμος. Ουδέν όμως καινόν, μάλλον κενότης καρδίας και νου.
