ΟΥΑΊ ΗΜΙΝ

 Ουαί ημίν. Ήταν να το δούμε κι αυτό, την Τουρκία να φιγουράρει ειρηνοφόρος, να προϊσταται ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην Ρωσία και στην Ουκρανία, να υποκλίνονται οι αντιπρόσωποι των δυο χωρών στον σουλτάνο, κι αυτός, έστω καταδεκτικός, να ανέχεται τις χειραψίες, ενώ ο υπουργός των εξωτερικών υπερήφανος ττούρκος διάνος κούρκος γάλος ή γαλήνα, να παρουσιάζει το μέγα γεγονός: ό τι ως τώρα δεν πέτυχαν άλλοι, το πέτυχε η χώρα του: αρχίζουν οι υποχωρήσεις, αναμένεται λευκός καπνός, ενώ ακόμα καπνίζουν τα ερείπια της Κερύνειας, της Μόρφου και της Αμμοχώστου, κι εμείς αναζητούμε πρόεδρο αλλαγής, και ψάχνουμε εδώ κι εκεί και δεν βρήκαμε ακόμα, κι οι πολιτικοί μας καλά καθεύδουν και περί άλλα τυρβάζουν, οι ιθύνοντες με χαλινούς και μουτταρκές και αγγλικά ομματογυάλια, ακόμα και στον πρόεδρο των ΗΠΑ αναλύουν τα ΜΜΕ, κι αφήνουν την τουρκιά ν’ αλωνίζει και να θερίζει ακόμα, ενώ ακούονται σενάρια για προσαρτήσεις και δημοψηφίσματα, φόβος και τρόμος για όσους διαβλέπουν το ζοφερό μέλλον. Ουαί ημίν. Ήταν να το δούμε κι αυτό: την παράσταση στο Ντολμαμπαχτσέ της Κωνσταντινούπολις «Ειρήνης Τύραννος».

182Pantelis Papantoniou, Γρηγόρης Κουνναμας και 180 ακόμη

34 σχόλια

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση