ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

Ο τόπος μας είναι σκληρός, άγονος, μόνο η φλόγα της φωτιάς τον καίει,                                               δεν έχει μείνει πνοή,

κι οι “πολίτες” ξεπουλούν, όπως εύκολα και την ψυχή τους.                                                                     Πωλούμε γη με την προϊστορία και τα αρχαιολογικά ευρήματα,                                                   απαιτούν εκείνοι τα δικά τους, πληρώνουμε ,                                                                                          πολλά δικά μας εκεί, λίγα δικά τους εδώ,                                                                                          εκείνων μυριάδες αργύρια,                                                                                                                            τα δικά μας αγέρας που φυσά μια εδώ μια εκεί,                                                                                        ως τον θάνατό μας,                                                                                                                                           να μην ξέρουμε ούτε εμείς ούτε τα παιδιά μας

τι είχαμε, τι χάσαμε, τι χάνουμε καθημερινά.                                                                                                Αγοραπωλησίες του διαβόλου.

Στιγμή τη στιγμή χάνουμε κομμάτι της ψυχής μας.                                                                                   Θα μείνει ένα ψιχίο, κάτι να πάρει ο αρχάγγελος στον άλλο κόσμο,                                                             στον παράδεισό μας που χάσαμε το 74, και δεν έχουμε άλλον;