Καιροί και ήθη
Η γιαγιά τηγάνιζε με δικό της λάδι της ελιάς
Στη σάτζη
Σε μια γωνιά τα κάτσαρα
Έπαιρνε για τη φωτιά
Στο τραπέζι ένας μουσαμάς
Γύρω πέντε έξι τσαέρες τόνενες
Στο στύλο μια λάμπα πετρελαίου
Κι ύστερα ξεφύτρωσαν πολυθρόνες
και πολύτιμοι θρόνοι και πολύφωτα
Κι έρχονταν έτοιμα τα φαγητά στο πακέτο
Τα ξύλινα παράθυρα ανοιχτά
Πέταξε από τα κάγκελα η ευτυχία
Κατηφόρησε στο δρόμο,
Δεν της άρεσε.
