Φώτος Φωτιάδης
Θυμούμαι τον πατέρα του με τις εφημερίδες υπό μάλης. Ερχόταν το δερματεμπορικό του θείου Ανδρέα οδός Ξενοφώντος, πάροδος Ερμού. Τότε νομίζω κυκλοφορούσε την εφημερίδα Το Φως.
Ο Φώτος Φωτιάδης βρήκε το δρόμο του στο Παγκύπριο Γυμνάσιο με την αρχαία
ελληνική τραγωδία. Τότε αναδείχθηκαν πολλά ταλέντα, όπως ο Μουσκουντής, ο Νεοφύτου, η Μαλάμω, ο Κουκκίδης, ο Φώτος.
Η αρχαία τραγωδία ήταν η λατρεία του. Επιδόθηκε με πάθος στη μελέτη της κι όταν στα σχολεία είχαμε να ανεβάσουμε αρχαία τραγωδία, ο πρώτος στον οποίο καταφεύγαμε
ήταν ο Φώτος.
‘Οταν
κάποτε αποφασίστηκε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Θηλέων Παλουριωτίσσης να ανεβάσουμε
μέρος αρχαίας τραγωδίας είδαμε και μάθαμε πολλά από τον Φώτο. Κι ένας
θεατράνθρωπος παρουσιάστηκε έκτοτε, η Έλενα Παπαδοπούλου. Οι φιλόλογοι
σιωπούσαμε. Ο Φώτος ήταν ο ζωντανός αρχαίος ελληνικός πολιτισμός. Αιωνία του η
μνήμη. Άφησε έργο θαυμαστό.
