Πατριωτισμός- ρεαλισμός
Αν δεν πουλάς πατριωτισμό, πουλάς ρεαλισμό κι ο ρεαλισμός
λέει να υπακούς στον μεγάλο της περιοχής, που είναι η Τουρκία, να συμβάλλεις
στην προώθηση και επιτυχία των σχεδίων της, ειδ’ άλλως θα έχεις να αντιμετωπίσεις
την οργή της, μοίρασε λοιπόν όσα έχεις και δεν έχεις, όσα σου ζητά δίνε, γουίν
γουίν δεν ακούς, καζάν καζάν, παίξε τη ζωή σου στο καζαντί και θα είσαι κερδισμένος,
όσα σου αφήσει, γιατί είναι άξια να σε καταβροχθίσει, μην εναντιώνεσαι,
ιδιαίτερα τώρα που βλέπεις τον άρκοντά της πώς συμπεριφέρεται, με την Ευρώπη τα
βάζει, με την Αμερική, κλίνε αυχένα, κάμψε γόνυ, προσκύνα, να περάσουμε ως
παρακάτω, αν μας αφήσει, σου φτάνουν
είκοσι στρατιωτάκια καλοντυμένα για κανένα «πάρουσιαστέ», κήρυξε ανοχύρωτη την
χώρα σου, βρίσκε δικαιολογίες, «εγώ αγαπώ την ειρήνη, την καλή γειτονία, δεν
ανέχομαι τον πόλεμο», ας τον Θουκυδίδη να λέει «το εύδαιμον το ελεύθερον το δε
ελεύθερον το εύψυχον» και προπάντων διάγραψε και από το κείμενό του εκείνο το «μη
περιοράσθε τους πολεμικούς κινδύνους» ποιος καταλαβαίνει τι λέει, φίλα χέρι κι ας
είναι ξερό, ρίξε τα όλα σ’ αυτούς που δεν συμφωνούν μαζί σου, αυτοί φταιν που
δεν δέχτηκαν το σχέδιο Ανάν, αυτοί φταιν που μας τους έφεραν, αυτοί φταιν που
δεν κατανοούν τη διεθνή πολιτική, το συμφέρον του ισχυροτέρου, αυτοί που νομίζουν
πως είναι καιρός αιθεροβάμονος ελευθερίας και άλλων ηχηρών παρομοίων, αυτοί που
δεν μας ακούν, αυτοί…. αυτοί…Δεν μας λαμβάνουν υπόψη και να τα χάλια μας… και η πλειοψηφία κάνει λάθη, εμείς φταίμε που δεν
κάνουμε την επανάστασή μας…. βάλε και κάνα ριχτάρι στην πολυθρόνα σε παρακαλώ…
