ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
Μια ιδιαίτερη αγάπη για το άγιον Πνεύμα, με χίλιες μορφές
εμφανίζεται, ως περιστερά, ως….και δεν το βλέπεις, προσπαθείς κάποτε να
συλλάβεις τη μορφή του Υιού, «μορφήν… ανθρωπίνην προσέλαβες», κι έτσι όποιον
άνθρωπο βάλω στη θέση του νομίζω πως κάνει, Αυτός εξάλλου είπε, αν έκαμες το
καλό σ΄έναν από τους αδελφούς μου τους ελάχιστους σε μένα το έκαμες, το Εσύ ο
Χριστός, κι ο Πατήρ αγέννητος, ο Υιός γεννητός και το Πνεύμα το άγιον
εκπορευτόν, παρά του Πατρός εκπορεύεται, μα αυτά πολλές φορές είναι σωστά
θεολογικά αλλά παραμένουν λόγια, δεν αξιώθηκες να δεις, «είδομεν το φως το αληθινόν»,
και δεν το βλέπεις, ο Σωφρόνιος του Έσσεξ μας το είπε, δείτε τον Θεόν καθώς
είναι και είναι Φως, «Φως ο Πατήρ Φως ο Λόγος Φως και το Άγιον Πνεύμα», κι
εμείς δεν έχουμε μάτια, φανταζόμαστε, ίσως να απέχουμε πολύ από τον αγώνα,
παρασάγγας μυρίους, ακόμα και στο Μωυσή είπε, δεν θα δεις παρά τα οπίσω μου, καλά
τα έργα, τα κτίσματα, οι ενέργειες, αλλά εμείς, ανάξιοι, μένουμε στο σκότος, και
στα λόγια.
