Και χα χα χα και χι χι χι εμείς ξέρουμε καλύτερα, να σε διαφωτίσουμε, κι η πένα κρύφτηκε στα πετσιά της και περίμενε να μάθει, έρχεται τσουνάμι,  ο απαυτός πετάγεται μ’ ανοιχτές τις χερούκλες, αρπάζει τα παντζούρια, «τα παράθυρα τα παράθυρα, κρατώ ανοιχτά τα παράθυρα» και χα χα χα και χι χι χι, μέχρι να μας εξηγήσει τι είναι διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, πετάγεται από τον γκρεμό η χαλαρή ομοσπονδία, η πένα κρύβεται στα πετσιά της μη ξέροντας τι είναι αυτό πάλι, ο γκρεμός χάσκει, τα χρόνια τα χαμένα γίνονται σαράντα πέντε, η ζωή του στον γκρεμό, έννοιες χάνονται, λέξεις χάνονται, τη γειτόνισσά του Ελευθερία βάδωσαν στο σπίτι, δεν της ανοίγουν, κάτι άλλες με φερετζέ του φέρνουν να τον συγχύσουν, μα δεν είναι αυτή, τα δικαιώματά μου, άνθρωπος είμαι μωρέ, χίλια νομικίστικα του τσαμπουνούν να τον πιθηκίσουν, (ενεργητικό μεταβατικό, άλλη χαλάστρα), κι η πένα σιωπά, τσουνάμι είναι, θα περάσει, αμ δε, αυτοί ποσειδωνίως το προκαλούν, αυτοί το χειρίζονται, ο γκρεμός χάσκει, τον περιμένει να πέσει μέσα, ας είναι καλά το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Πού θα μου πάτε! Θα σωθώ και θα σας βλέπω στην κόλαση να κοχλάζετε στο ζουμί σας.