ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ
ΣΥΝΕΔΡΙΑ
Η Τουρκία
συνεχίζει να πατά με την μπότα στο λαιμό μας κι αν στρίβει δεξιά αριστερά την
ποδάκλα είναι για να μας κάνει να πονέσουμε περισσότερο, μην είναι καμιά δίοδος
οξυγόνου και την ξεγελούμε κι αναπνέουμε. Μα εμείς βρήκαμε τη δίοδο, κι αυτή
είναι τα συνέδρια, επιστημονικά και πολιτικά, και εκκλησιαστικές εκδηλώσεις, αφού την περασμένη βδομάδα είχαμε ένα επιστημονικό στην πρώην Παιδαγωγική
Ακαδημία τριήμερο κι ένα του ΑΚΕΛ διήμερο, μα αυτό φαίνεται που τράβηξε
περισσότερο την προσοχή του κόσμου ήταν η εκδήλωση στον περίβολο του καθεδρικού
μας ναού στη Λευκωσία με κύριο ομιλητή τον Μακαριότατο, που αποδείχτηκε άριστος
γνώστης του κυπριακού. Ένας και καλός.
Δεν έχω τίποτε
εναντίον των συνεδρίων ή των εκδηλώσεων, αντίθετα δίνεται ευκαιρία σε πολλούς
να μελετήσουν πτυχές του προβλήματος, να ακούσουν, να μάθουν, να
προβληματιστούν, αλλά λύση δεν δίνεται και δεν φταιν τα συνέδρια ή οι σύνεδροι
αλλά μια μεγαλομανής Τουρκία με οράματα για επανασύσταση της Οθωμανικής
αυτοκρατορίας και υπερνίκηση του Κεμάλ από τον Ερντογάν.
Εμείς οι Κύπριοι
έστω ένα εκατομμύριο, η Ελλάδα έστωσαν δέκα αλλά η Τουρκία με ογδόντα πέντε,
είναι βέβαιο πως δεν συναγωνιζόμαστε, οπότε μόνο ένα μεγαλύτερο θηρίο μπορούμε
να βρούμε να την νικήσουμε κι αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση με 450 εκατομμύρια.
Μα εσύ πάντα λες
πως η ψυχή είναι που έχει σημασία και όχι το πλήθος ή ο πλούτος, για καλό και
για κακό πάρε και κανένα γάτο στο σπίτι, λέει κι ο παπάς ύστερα από τον αγιασμό
να εξολοθρεύσει τα ποντίκια.
Οι επιστήμονες
όλο λόγια και υποσημειώσεις και παραπομπές, ούτε που τους χρησιμοποιούν ως
συμβούλους παρόλα όσα λέγονται και θρυλούνται και φημολογούνται, και οι
πολιτικοί το ίδιο και χειρότερα, όταν μιλούν εννοούν τους άλλους αλλά εμείς που
διαβάζουμε τις ομιλίες τους λέμε, τα ίδια ισχύουν και για τους ομιλούντας.
Συνέδριο του
ΑΚΕΛ. «Εμείς ως ΑΚΕΛ, όταν αναφερόμαστε σε λύση εννοούμε αυτήν που τερματίζει
την κατοχή και επανενώνει τον τόπο και τον λαό, Ελληνοκύπριους και
Τουρκοκύπριους.
Λύση για το ΑΚΕΛ
είναι αυτή που αποκαθιστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες
όλων των πολιτών μας και ταυτόχρονα κατοχυρώνει τα κοινοτικά δικαιώματα. Λύση
εννοούμε αυτή που διασφαλίζει ένα κράτος με μια κυριαρχία, μία ιθαγένεια και
μια διεθνή προσωπικότητα.»
Ο καθένας μας
λέγοντας λύση του κυπριακού αυτό εννοεί, απαλλαγή από την κατοχή, από 40 000
στρατιώτες και εποίκους που δεν αναφέρθηκαν, επανένωση τόπου και λαού, ίσως εδώ
να υπονοείται το έξω οι έποικοι, αφού η αναφορά μόνο σε ελληνο και τουρκο
κυπρίους, αποκατάσταση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια
τους, ελεύθερη διακίνηση , εγκατάσταση τώρα πώς θα επιτευχθούν αυτά με την
διζωνική δικοινοτική, εδώ είναι που ανοίγουν τα χάσματα και η γλώσσα λέει,
πηδά, αφήνει κενά, και μένουμε άναυδοι, χωρίς αυδή, νήπιοι, χωρίς έπος, ομιλία.
