ΡΗΝΑ
ΚΑΤΣΕΛΛΗ, ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΟΥ, ΚΥΠΡΟΣ 74
Την φαντάζομαι
όταν άκουσε από χείλη αξιωματικού ελλαδίτη “Πολύ καλή η κορούλα σας, έχει
έξυπνα μάτια σαν του κ. Παπαδόπουλου” εννοώντας τον δικτάτορα Γεώργιο
Παπαδόπουλο, εκείνον, κι η Ρήνα το κατέγραψε, λέω τέτοιες μέρες μόνο στα γραφτά
της Ρήνας Κατσελλή θα ξαναζήσω την εποχή, έστω κι αν κέντρο της ζωής της ήταν η
Κερύνεια, παρακολουθούσε όμως τα πάντα, είχε ήδη διαμορφώσει κώδικα αξιών,
μπορούσε να υπερασπιστεί ιερά και όσια, κι έτσι καταφεύγω στο βιβλίο της “Πρόσφυγας
στον τόπο μου”, που με μεταφέρει στις μέρες εκείνες, με τη χούντα να κυβερνά,
με τους αξιωματικούς εδώ να καταγράφουν σε γαλάζιο τους δικούς τους, πράσινο
τους έτσι κι έτσι και κόκκινο τους κομμουνιστές, κι οι οπαδοί τους εοκαβητατζήδες
να πλουτίζουν, να κρατούν δέσμια τη μητρόπολη Κερύνειας με τον γραμματέα της υπερεξουσιαστή και του
ίδιου του μητροπολίτη.
“Ειδικά στις αρχές του 1974 γίνονταν γύρω
μας πολλά παράξενα πράγματα. Βλέπαμε συμπολίτες μας να θέλουν να μονοπωλήσουν
την ελληνικότητά μας φωνάζοντας σε κάθε περίσταση «ένωση ένωση!» ενώ παράλληλα
το υλικό τους βιοτικό επίπεδο ανέβαινε όσο και ο φανατισμός τους. Δεκαεφτάχρονοι
μαθητές αυθαδείαζαν στους καθηγητές τους. Είχαν τα πορτοφόλια τους γεμάτα
χρήματα, ενώ βιοπαλαιστές με ορισμένο μισθό αποκτούσαν ξαφνικά οικόπεδα,
διαμερίσματα, πολυέξοδες πολυτέλειες και ανέσεις.»
Παρακολουθεί το
εκκλησιαστικό ζήτημα, την καθαίρεση των μητροπολιτών που εναντιώθηκαν στον
Μακάριο και τον καθαίρεσαν, την ενθρόνιση νέου μητροπολίτη, απειλητικές
επιστολές κυκλοφορούν.
Ακολουθεί το
κεφάλαιο ΙΙ Ιντερμέδιο απάνθρωπης ηλιθιότητας και οδύνης – 15 Ιουλίου 1974
