Και όμως το τουρκικό πολεμικό ναυτικό
αδυνατεί
του Στέλιου Παπαντωνίου
Κι η Τουρκία κι οι τουρκοκύπριοι
διερωτώνται: και τι έχουν πια να δώσουν ως Κυπριακή Δημοκρατία,
την ώρα που η Τουρκία μόνη της αρπάζει,
μόνη μοιράζει, ενώ οι Τουρκοκύπριοι χειροκροτούν ασυγκράτητοι και αμασκάρευτοι;
Έχουν αρπάξει τις περιουσίες μας στο
βορρά, τώρα απαιτούν και τις θάλασσες του νότου. Μεγάλη υπόθεση να είναι κανείς
άρπαγας και αχόρταγος και να εμφανίζεται ως ειρηνόφιλος. Και η μαγική λέξη είναι το «γουίν γουίν». Κλέβουν, αλλά θα
είμαστε κερδισμένοι και οι δύο αν μας αφήσουν τα μισά. Αρπάζουν, αλλά θα
είμαστε κι εμείς κερδισμένοι αν υποτασσόμαστε στις ορέξεις τους. Η ισότητά τους
απαιτεί διαμοιρασμό εξίσου, αλλά η
μειονότητα να κρατά τα… διπλάσια εδάφη από όσα της αντιστοιχούν, να
εκμεταλλεύεται διπλάσιες και τετραπλάσιες ακρογιαλιές, να περάσει μέσω Τουρκίας
ο τυχόν αγωγός αερίου, κι έτσι γουίν γουίν, όλοι χάππυ. Μεγάλη κανονιοφόρος
πολιτική, από μια χώρα με έναν ηγέτη που ετοιμάζει τα κοριτσάκια να γίνουν
μάρτυρες και υπόσχεται πως έχει σημαίες να σκεπάσει τα φέρετρά τους μετά
θάνατον.
Η επιβολή του άδικου διά της βίας , το
προσωπείο του ειρηνόφιλου, την ώρα που ανοίγει πολεμικά μέτωπα με στόχο να
ανασυστήσει την οθωμανική αυτοκρατορία, το επικίνδυνο των ενεργειών και λόγων
ηγετών και πιθηκιζόντων ακολούθων τους στην Κύπρο οδηγούν και πάλι στο συμπέρασμα πως η λύση του
κυπριακού δεν ήταν και δεν είναι εφικτή. Τόσα χρόνια διαπραγματεύσεων απέδειξαν πως ο
χρόνος γυρίζει στο κενό, αφού ο ισχυρός αναμένει τον αδύνατο να γονατίσει και
να υποταχτεί. Αυτό είναι που η πλειονότητα των Ελλήνων του τόπου δεν επιτρέπει,
την παράδοσή μας και την υπογραφή συμφωνιών
που θα καταδικάζουν τον ελληνισμό της Κύπρου σε εξαφάνιση. Το ένστικτο της
αυτοσυντήρησης, η ιστορία και η παράδοση των αγώνων των προγόνων μας δεν το
επιτρέπουν. Κι αυτοί ακόμα, οι τα
αντίθετα πρεσβεύοντες, συνεχώς παροτρύνουν μεν σε συνομιλίες, αλλά προσθέτουν
δίκην ουράς πως δεν θα αποδεχθούν την υποδούλωση του τόπου.
Τα τελευταία γεγονότα και πάλι μας
αναστατώνουν: η επιθετικότητα της Τουρκίας, η χρήση της πολεμικής της μηχανής,
οι βρυχηθμοί της, τα γαυγίσματα των συνοίκων, οι παράλογες απαιτήσεις των, το
διαμοίρασμα του θαλάσσιου πλούτου του νησιού χωρίς τους νοικοκύρηδες, η
υπέρβαση των ορίων, η ύβρις.
Και όμως η θαλάσσια τουρκική πειρατεία
αδυνατεί. Μπορεί να στραφεί με τα πλοία της στα Ηνωμένα Έθνη και να καταργήσει
την Κυπριακή Δημοκρατία; Μπορεί να κατευθύνει τα πολεμικά της στην Ευρωπαϊκή
Ένωση και να καταργήσει την Κυπριακή Δημοκρατία; Αυτή την αδυναμία προσπαθεί να ισοφαρίσει με τις επιθέσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και τις παράλογες
απαιτήσεις των τουρκοκυπρίων που τριβικιάζονται να εξισώσουν το ψευδοκράτος
τους με το νόμιμο, την Κυπριακή Δημοκρατία.
Αυτή όμως η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να το καταλάβουμε μια για πάντα πως
είναι το μόνο μας στήριγμα, που καμιά κανονιοφόρος δεν μπορεί να καταλύσει,
καμιά βεβιασμένη συμφωνία ενδιάμεση, κανένας βίαιος διαμοιρασμός του πλούτου
του νησιού, καμιά ευγενική πίεση του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών ή των
εδώ αντιπροσώπων του, αν δεν κύψει ο ελληνικός κυπριακός λαός τον αυχένα.
Γι’ αυτό ήταν και είναι αναγκαία η
ορθή διαφώτιση των εταίρων για τα επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας, η πρακτική καταφυγή
στην Ευρωπαϊκή Ένωση για λήψη μέτρων εναντίον του επιδρομέα που καταβροχθίζει
ευρωπαϊκά εδάφη και θάλασσες, η ανάγκη για στέρεους συμμάχους και προ πάντων
η ανύψωση του ηθικού του λαού. Το έργο
των κυβερνώντων είναι και δύσκολο και βαρύ. Από τους χειρισμούς τους εξαρτάται
η ίδια η ύπαρξη του κράτους μας και η δική μας ως Ελλήνων της Κύπρου. Ας είναι
όμως βέβαιοι πως οι περισσότεροι από μας ετοιμαζόμαστε για νέα άρνηση σε
παράδοση του τόπου στη βαρβαρότητα του Ερντογάν και των συν αυτώ τουρκοκυπρίων.
Κανένας δεν ανεβαίνει στη ράχη μας, αν δεν γονατίσουμε. Ό τι αδυνατεί να
επιτύχει το τουρκικό πολεμικό ναυτικό ας μην το παραδώσουμε με τις συνομιλίες,
την εξίσωση νομίμου και παράνομου. Κόρη οφθαλμού πολύτιμη η Κυπριακή
Δημοκρατία.
