Άντε του λέει, ν’ αγοράσω τον μπελά μου, να το μοιράσουμε το
χτήμα κατ’ αναλογίαν, να πάμε και στο κτηματολόγιο, μη με φωνάζουν όποτε με
βλέπουν, αν θες κανένα δικηγόρο έχουμε εδώ, πάρε την κάρτα του, έρευνες κάμαμε πολλές
στην Κερύνεια στα χτήματά σου, ξέρουμε πού είναι το κάθε χτήμα του καθενός,
πούλα μη σου τα φαν, κι εκείνος με το φέσι, βεβαίως, να κκοτσιανιάσουμε, και
ποια η αναλογία, λέω, κατά πρόσωπα οικογένειας, κατά την κτήση, α, εδώ έχω
πατρογονικά από Κουτσιούκ Μεχμέτ, κι η Αμμόχωστος γραμμένη πάνω μου κάμαμε
έρευνες και η Κερύνεια και η μισή
Λευκωσία άσε τα του Εφκαφ, κι άσε τα χαλίτικα, μισά μισά βγαίνουν, τι λες ωρέ
θεομπαίχτη, εσύ με δεκαοχτώ και χτήματα δώδεκα να με φας εμένα, και τα αλίπεδα
μισά όχι μόνο το τρία που γειτονεύει με τη μάνα και όλα μισά μισά φωνάζει το
Κολλητήρι, αν δε σ’ αρέσει, λέει, αννέε
ανννέεεε, φωνάζει τη μάνα του,
κατεβαίνει, ή όπως θέλει το μικρός ή όπως θέλω εγώ, λέει, μα εσύ και το μικρό
ένα είστε, ή υπογράφετε ή τα παίρνουμε με τα αποβατικά και τις μαούνες και τα
υποβρύχια και τα αεροπλάνα και τι πόμπες μας, πού εμείς, έβαλε τη φωνή ο
Μαρκαντώνιος Βραγαδίνος, μεγάλος παθός και ιταλός, βρε λέει μη κάμνετε συμφωνίες με άπιστους, θα τις
καταπατήσουν μόλις υπογράψετε, γεμάτο άχυρα το νεκρό του σώμα ανέμιζε στο
μπαϊράκι, τότες είναι που πήγε κι ο Ερντογάν στον Παυλόπουλο, έκατσε κι εκείνος,
δάσκαλος πανεπιστημίου, να του κάμει
κάνα μάθημα νομικής και διεθνούς δικαίου, μα οι διεθνείς συνθήκες…, τι Λοζάνη
τι Κοζάνη, του λέει ο άλλος, τρώω τη μια τρώω και την άλλη. Κι οι σύμμαχοι παρακολουθούσαν απαθείς κι
εμείς παρακολουθούσαμε παθοί, άλλος λέει και αμαθείς, αλλά πες μου τι να μάθω;
Να δίνετε στην τουρκιά ό τι σας ζητά γιατί αν δεν της τα δίνετε τα παίρνει κι
από μόνη; Ή κράτα εσύ και πολέμα όσο
μπορείς, μην υποκύπτεις στους εκβιασμούς, ποδοπατάς την έννοια του ανθρώπου; Εγώ
λέω γεννήθηκα για να είμαι ελεύθερος, σκλάβος δεν γίνομαι από μόνος μου
κανενός, και ο νοών νοείτω.
