ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ
Απογοητεύεται κανείς
όταν άλλα περιμένει κι άλλα του έρχονται ή ξαναζεί το ένα από τα ίδια. Για τον
Πρόεδρο λέω, πολλές ελπίδες στηρίξαμε και στηρίζουμε, περιμένουμε, άντε να του
δώσουμε χρόνο, δεν αλλάζουν τα πράγματα από τη μια στιγμή στην άλλη, έτσι κι
αλλιώς μας φάνηκε πως δεν είχαμε και καλύτερο, ο Αβέρωφ αποκλειόταν από μόνος
του λόγω υπερβολικής αμετροέπειας και υπερφίαλης συμπεριφοράς, και δεν βρέθηκε ένας
να τον συγκρατήσει, ο Μαυρογιάννης δεν φταίει αν τον επέλεξε η αριστερά, αλλά,
κακά τα ψέματα, η μνήμη μόνο της διακυβέρνησης Χριστόφια έκανε πολλούς να
τρέμουν με τον εφιάλτη. Παραλείπονται οι μικροί.
Ίσως να περιμένουμε
πολλά από την αρχή αλλά και με το δίκιο μας, οι καιροί δεν μας περιμένουν,
σπεύδει ο χρόνος κι εμείς ψαχνόμαστε, είμαστε μικροί αλλά δεν είναι
δικαιολογία, έτσι έκαμναν όλοι, και δεν μπορεί να συνεχίζεται η αναξιοκρατία, ο
ετσιθελισμός, όσο κι αν άλλες είναι ή φαίνονται να είναι οι προθέσεις του
Προέδρου, δεν κυβερνά βέβαια μόνος, είναι όμως υπεύθυνος για τις επιλογές του
και για τα αποτελέσματα των πράξεων των υπ’ αυτού επιλεχθέντων.
Το τελευταίο με
τον διορισμό 19χρονης ως συμβούλου ξεπερνά πολλούς. Ίσως να φταίει η λέξη
σύμβουλος. Άλλη εικόνα έχει ένας για τον σύμβουλο, ένα άνθρωπο μεστό γνώσεων
και πείρας επί του συγκεκριμένου θέματος και τι πείρα να έχει ένα κοριτσόπουλο και
μην το ρίξουμε στη σεξιστική και άλλη λασπολογία. Ήταν λανθασμένη πράξη.
Διόρισε κατόπιν εξετάσεων την γραμματέα σου, μην την ονομάζεις όμως και
σύμβουλο. Ας είναι υπεύθυνη των δημοσίων σχέσεων, κάτι ανώδυνο να ακούεται.
