Ηλικίαν έχει
Κάποτε βγαίνει μέσα από τον Πλάτωνα κάποτε μέσα από την
Παλαιά Διαθήκη, ο Αγαθός Γεωμέτρης, εν σοφία και εν φωτί, απορρίπτει οδόντας, ο
πέλεκυς στο δάσος ξεριζώνει, ξηραίνει το χορτάρι, ξανθίζει, κι αρχίζουν τα
τζιτζίκια χειμωνιάτικα, οι σφυριγμοί των ανέμων και τα τιτιβίσματα. Ένα πέπλο
κατέρχεται στα φανάρια των δρόμων όσο κι αν τα παιδιά καθαρίζουν τα τζάμια, το
αυτοκίνητο κυκλοφορεί με ιατρική άδεια, οι κάμαρες περικυκλώνουν, κάποτε
άδειες, κάποτε ο κόσμος πυκνώνει, περιμένει την Κυριακή των Προπατόρων, της νέας
προ Χριστού Γεννήσεως, εν φωτί και εν σοφία.
Μόνος ξιφουλκεί, ασυμφωνεί πλήρως, εν σιωπή, και ως ο μέγας
μουσουργός κλείει τις θύρες και τα παράθυρα, είναι ήδη κλειστά, την ώρα που το
ουράνιο τόξο συσφίγγει τις σχέσεις των άστρων και αποκόπτει τις εξωτερικές
παρωπίδες.
Καταλαβαίνει πλήρως: καιρός ν’ αρχίσουμε άλλα παραμύθια,
μοναχικά, χειμωνιάτικα.
