Το σύννεφο
Ο μακαρίτης ο Σάββας Σαββίδης- ιατρός Αθηνών Παρισίων- δεν έπεφτε έξω. Έβλεπε συννεφάκι στον ουρανό και προειδοποιούσε τον γαμπρό του, τον Νίκο Σέρβο, χημικό, μη μου πάρεις τώρα τη Ζωούλα στην Κυθρέα, θα βρέχει άσχημα εκεί. Ο Σέρβος τολμούσε να κρυφογελάσει, κι όμως έβρισκε τα νερά στο δρόμο του, άλλη φορά ν’ ακούς τι σου λέω! Κι έτσι ματαιώθηκαν επισήμως οι παρελάσεις κι έγιναν όπως πρέπει να γίνονται, ανεπίσημα και διαδηλωτικά, όπως τον καιρό μας, βρέξει χιονίσει, με δακρυγόνα και γκλοπ. Εξάλλου από το 1974 πότε βρήκαμε καθάριο ουρανό, πάντα με συννεφιά και απειλές, συνηθίσαμε και γελάμε με τον κάθε καραγκιόζη, αλλά ο καραγκιόζης βρήκε κλεψιμιά και χτίζει, πήγε προχτές από κει η Μάρω, είδε κι έφριξε, χτίσματα και χτίσματα, εκατομμύρια λίρες τοποθετημένες στην κλεμμένη γη, κι έτσι αρπάζεις, και ζητάς κι από την Ευρώπη να σου στείλει χρηματική βοήθεια να χτίσεις στην ξένη γη, να μη σου στείλει -λέει- τους πρόσφυγες στην Ευρώπη και να σε πνίξουν, άε να πνιγείς, μπάσταρδε! Τόσοι τούρκοι στην Ευρώπη, έχουν εκτουρκίσει πόλεις και πόλεις, με τα τζαμιά και τους μιναρέδες, στη Μια Μηλιά το μεγαλύτερο, να εγκαθιδρυθούν, να ριζώσουν οι κλέφτες με τα κλεψιμιά, με τους έποικους και τις βράκες και τις φστάνες, κι εμείς στον ουρανό, να περιμένουμε να πάρει ο άνεμος τα συννεφάκια, να αναπετάσουμε τις ελληνικές σημαίες, να φωνάξουμε ζήτω λευτεριά. Κάτσετε κάτω να δουλέψετε σοβαρά και σταματήστε να μας λέτε παραμύθια, οι συνομιλίες κι οι τριμερείς κι οι πενταμερείς κι έστειλε αυστηρό μήνυμα!!! Εδώ ριζώνουν πολυκατοικίες και μιναρέδες στην ξένη γη, τη δική μας γη, κοιτάξτε τη γη, κοιτάξτε τη θάλασσα, τον ουρανό μετά ταύτα. Και στον ουρανό χειρότερα!
