AITHMA
Ίσως και να μην είχαμε χρόνο να ονειρευτούμε
Τρέχαμε με τα ποδήλατα μη μας κυνηγήσει το σκοτάδι
Κι όταν νομίζαμε πως βρίσκαμε ξάγναντο, ξαστεριά κι ανατολή
Επαναλαμβανόταν η ίδια σελίδα, Μας κυνηγούσε το σκοτάδι
Ώσπου το μάθαμε νεράκι Repetitio est mater mortis.
Υποφωσκούσης έω, Ηλίου ανατέλλοντος
Άμα ήρι αρχομένω, Εν δε τω χειμώνι
Και μείναμε στο τελευταίο μια ζωή.
Θα πρέπει όμως να υπάρχει
Και έαρ και θέρος και πρωί.
Αίτημα ψυχής.
