ΑΚΑΤΑΛΑΒΙΣΤΙΚΑ
Στέλιος Παπαντωνίου
Εσύ πας να μου συγχύσεις και τον Άι Γιώργη τον Ξορινό. Ο
σκοπός σου; Τα μέσα για να τον επιτύχεις; ΄Η θέαμα δωρεάν άνευ άρτου και σκοπού!
Μια στην εκκλησιά μια στο τζαμί, τι το παίζεις; Χριστόφιας; Τι να καταλάβεις, καημένε,
από πού να σε πιάσω που μου ξεφεύγεις, σαν χέλι σαν λαφίνα, να γαντζώσω τα
νύχια μου απάνω σου, να χτυπιέσαι χάμω, τι να καταλάβω, και τι γύρευες εσύ ένας
«ηγέτης», ένας προύχων, ένας αρχηγός κόμματος, κάποτε των εθνικοφρόνων, και
τώρα ανάμεσα στις μαντίλες, καημένε,
ωωωω αλλάχ, δεν ανέκραζες; Και τώρα Κύριε ελέησον, και δεσποτικές
λειτουργίες, «αν εν κακόν τζιαι ξόρισ΄το».
Εσύ ήσουν υπεύθυνος για την κακοκαιρία στο Δίκωμο; Ήσουν εκπρόσωπος κανενός; Σε στείλαν; Ήταν
ταφή ηρώων που πολέμησαν για την κυπριακή ελευθερία και δεν πληροφορηθήκαμε
ποιοι ήταν, σε ποια μάχη πολέμησαν, ποιοι τους σκότωσαν; Φώναξαν «έξω η Τουρκία
από την Κύπρο, η Κύπρος ανήκει στο λαό της, στους νόμιμους πολίτες της
Κυπριακής Δημοκρατίας», και τους σκότωσαν; Όλα μπορεί να γράφτηκαν με αίμα σ’
αυτό τον τόπο, ένα τόσο δα αχερωνάρι και χαράχτηκαν τόσα πολλά πάνω του, επουλώνεις
πληγές; Τι να καταλάβω; Διαγκωνίζεσαι με τον τσαβουσόγλειο φίλο, που έκαμε την
Τουρκιά δεύτερη χώρα του; Άλλη σύγχυση. Την Τουρκία έχουμε εχθρό βρεεεε! Μα, δυστυχώς για μένα, επιμένω, καημένε να
καταλάβω και να ξεσυγχυστώ. Και τώρα σε βλέπω ανάμεσα στα κεφαλομάντηλα, μύγα
μες στο γάλα. Ωωωωωω αλλάχ, έπρεπε να ανακράζεις. Ίσως να ανέκραζες. Κι ύστερα στον Άι Γιώργη, άλλη παράστασή σου, ευτυχώς
για σένα πολλοί βρίσκουν κι εξηγήσεις κι ερμηνείες και διοσημίες: είναι «μεγάλος
πολιτικός», καλοκρατεί τον δησύ καλοκρατεί το ακελ καλοκρατεί το δηκο
καλοκρατεί τον Καρογιάν καλοκρατεί τους σοσιαλιστές, είναι πεμπάμενος! Καλά, όλοι αυτοί είναι η
Κύπρος, την Κύπρο την εκπροσωπούν πεντέξι νομάτοι που δεν ξεχωρίζουν τον εχθρό
από τον φίλο; Κι ο σκοπός; Και τα μέσα; Μα ποιος τον έστειλε; Κάποτε αυτά
γίνονταν κρυφά, τώρα όχι μόνο στο φανερό, μα να τα βλέπουν οι αποστείλαντες πως
καλά κάνουν τη δουλειά οι αποσταλμένοι!!! Ο σκοπός; Δεν είναι η απελευθέρωση
της Κύπρου; Τα μέσα; Θέατρο για το λαό;
Για το πόπολο, τη μάζα, τους αδαείς υψηλής πολιτικής; Τι να καταλάβεις,
καημένε, τι να καταλάβω ο καημένος! Μπορεί να πήγε να ζητήσει συγγνώμη από τους
συγγενείς των θυμάτων της κακοκαιρίας για τις κακοτεχνίες. Ίσως να ήταν
δουλειές του, ίσως καμιάς εταιρείας του, ή να ζήτησε συγγνώμη εκ μέρους της Κυπριακής
Δημοκρατίας, διότι δεν έφτιαξε το οδόστρωμα, άφησε αφύλακτες τις κοίτες των ποταμών,
επέτρεψε στα δέντρα να μεγαλώνουν χωρίς άδεια, - χωρίς άδεια;- δεν απαγόρεψε τα
δυστυχήματα, - δεν τα απαγόρεψε;- Μα
μόνο μια συμπαράσταση ή παράσταση στην
κηδεία δεν είναι τίποτε, καημένε, ανέξοδη είναι, και αφού έχεις τους οπαδούς κι
αφού έχεις στη βουλή τους φίλους και συμμάχους, και τα παίζετε πλακάκια, ουχί
άπαξ, πρέπει να θεσπίσετε νόμο, να αποζημιωθούν
τα θύματα, να πληρώνονται οι οικογένειές τους, πρώτα εφάπαξ, κι ύστερα κατά
μήνα μετά δεκάτου τρίτου, εφ΄όρου ζωής, ή
έως τετάρτης γενεάς – συζητήστε το- είναι
μια ακόμα ευκαιρία να αποδείξει η βουλή πως δεν έχει ανάγκη τις εισηγήσεις του
τουρκοκύπριου «πώς τον λεν» για να
παίρνει αποφάσεις, τις χειρότερες που λέει κι ο έτερος ηγέτης του ετέρου
κόμματος, ο τσαβουσόγλειος που λέγαμε, χα. Μπορεί και από μόνη η βουλή να προβαίνει στα δέοντα. Μεγάλη ευκαιρία. Αναμένομεν.
Κι αντί να καταθέσεις νομοσχέδιο για αποζημιώσεις στα θύματα στη βουλή, χάνω
τον ένα στην Άγκυρα, τον άλλο σε κηδείες και στο εκκλησίασμα στον Άι Γιώργη. Έλεος!
