Στέλιου Παπαντωνίου
Ρήνα Κατσελλή
Η Ρήνα Κατσελλή πρέπει να άρχισε να γράφει μόλις άρχισε να
νιώθει τον κόσμο της ή καλύτερα με την πρώτη αναπνοή της. Τόσο μεγάλος είναι ο
όγκος του έργου της που θαυμάζει κανείς πότε γράφτηκαν όλοι αυτοί οι τόμοι. Και
τούτο θα ήταν αρνητικό αν επρόκειτο για προχειρολογίες. Αντίθετα, πρόκειται για
σημαντικό έργο, πρώτα πρώτα γεμάτο από την αγάπη για την Κερύνεια ή γεμάτο
Κερύνεια.
Από το πρώτο της έργο, Τα Τετράδια της Αδελφής μου, έδωσε
στίγμα αξιοσύνης. Τοποθετημένη στο χρόνο και στο χώρο της ή καλύτερα στους καιρούς
και στον τόπο της κατόρθωσε ώστε το έργο της σήμερα να μπορεί να θεωρείται πηγή
για τα γεγονότα στην Κύπρο του 1964, γιατί η όλη ατμόσφαιρα είναι ζωντανή στο
έργο, στο ξενοδοχείο στο οποίο εργαζόταν, με τους ανθρώπους γύρω της, Έλληνες
και Άγγλους, με την Κερύνεια ολοζώντανη στους μεγάλους από τότε φόβους της που
πραγματοποιήθηκαν δυστυχώς δέκα χρόνια μετά.
Η Κερύνεια σε όλα τα έργα της είναι η ομορφιά του τοπίου,
η ευγένεια και ιδιομορφία των ανθρώπων και της μικρής κοινωνίας της, η Ιστορία
και παράδοση. Πλήρης παντοίων γνώσεων η συγγραφέας κατορθώνει να μεταφέρει στα
έργα της πρόσωπα και πράγματα, καταστάσεις που έζησε και ζήσαμε πολλοί, την
πολιτική ζωή του τόπου, την καλλιτεχνική, τους προβληματισμούς της για χίλια
δυο.
Με πολλή αγάπη περιγράφει όμορφα τοπία που γνωρίζει από
πρώτο χέρι, παραδόσεις και ιστορίες από αρχαιοτάτων χρόνων, ζωντανεύει ήθη και
έθιμα, πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στη ζωή της Κερύνειας, για τα οποία αφιέρωσε
τόμους, ένας ολόκληρος κόσμος βρίσκεται κατατεθειμένος στο έργο της, ζωντανός,
γιατί βρέθηκε η Ρήνα Κατσελλή να τον αθανατίσει και έτσι αναγεννώμενο να τον
πλησιάζουμε και να τον βιώνουμε σήμερα, οι αποδιωγμένοι από τον παράδεισο.
Με συνεχείς πειραματισμούς στην εμφάνιση της γραπτής μας γλώσσας, με
επιτυχείς προσπάθειες νέας δόμησης του κάθε έργου, μπορεί να πει κανείς πως
έχει να αντιμετωπίσει μια γεννημένη λογοτέχνιδα που αναπνέει και γράφει, θα
γράφει όσο αναπνέει, πάντα νέα και δροσερή.
Η γλώσσα της, ένα κράμα δημοτικής και κυπριακής
διαλέκτου, μπορεί εύκολα να διαβάζεται
και από τους Έλληνες της Κύπρου και από τους απανταχού της γης Έλληνες
χωρίς δυσκολία.
Μια δοκιμή θα πείσει.