Μαρία
Περατικού Κοκαράκη, Έντευξις, Εκδόσεις Λειμών
Με ερωτική
διάθεση, πίκρα και σκεπτικισμό ποτισμένοι πανάρχαιοι μύθοι καταθέτουν τα
συναισθήματα και τις σκέψεις της ποιήτριας. Το ρήγμα κι η απόσταση ανάμεσα στους
ανθρώπους, το κενό αντί της πλήρωσης, η φθορά και η αλλοτρίωση μαρτυρούν την
προδομένη αγάπη.
Κι ύστερα ο
πέριξ τόπος, η Λεμεσός σήμερα, η Αμμόχωστος τότε και τώρα μια πληγή. Στο βάθος
όμως η Ιστορία μάς διδάσκει ελπίδα και Ανάσταση.
Η καταφυγή
στο παρελθόν μια πνοή διάσωσης, κι ύστερα πάλι, του έρωτα τραγούδια
συνταιριασμένα με τους τόπους της αγάπης κι ένα αλησμόνητο παρελθόν σαν θέατρο να
παρουσιάζεται μπροστά μας.
Με την
επιστροφή σε τόπους χαραγμένους στην καρδιά ανακαλύπτονται ήθη και έθιμα, ευτυχισμένες
ώρες.
Μύθοι,
Ιστορία, μνήμες, σκέψεις και συναισθήματα στη γλώσσα των λουλουδιών ή με
γραμματικούς όρους στην ποιητική φαρέτρα,
η ποιήτρια σπεύδει να πει τον απελευθερωτικό του εσωτερικού βάρους λόγο της και
να μας κάμει κοινωνούς της, ακόμα και με λέξεις που ζυγίζει ως κενές περιεχομένου.
Η επανεύρεση όμως της αγάπης οδηγεί σε μυστικές τελετουργίες σχεδόν
θρησκευτικές με λατρεία στις λέξεις- φορείς συναισθημάτων και κάθαρσης.
Στις
τρικυμίες της ζωής και της αγάπης εμφανίζονται νησίδες ποιητικών συναντήσεων ή συναδελφικών συναλλαγών που κομίζουν ηρεμία,
αυτογνωσία και δύναμη για να αντέξει ο άνθρωπος τις ανατροπές που εκφράζονται
με ήρωες και όρους αρχαίας τραγωδίας.
Οδεύοντας
προς την έξοδο, συμπλάθονται ο αρχαίος μύθος με τα πατρογονικά χώματα και την
σύνολη ζωή της σκλαβωμένης πατρίδας, μέρος της πλούσιας μας Ιστορίας, που
αναπλάθεται με τη νέα γενιά σε μια άλλη διάσταση, του πνεύματος και της
αιωνιότητας, διανοίγοντας τον ελπιδοφόρο δρόμο της συνέχειας.
Στέλιος
Παπαντωνίου
