Νατάσα
Αθηαινίτου Κυπριανού, Επιστροφή, Ένα συνθετικό ποίημα για τη Λεμεσό, Αφή
Λόγος ρέων,
που συνταιριάζει τις μνήμες του παρελθόντος με το παρόν, διάλογος με τον
Περιηγητή και τους ποιητές μας, ευλογία η μνήμη που διατηρεί στις κυψέλες της
στιγμιότυπα ζωής, τόπους που άλλαξαν με τον χρόνο, παραμένουν όμως στη μνήμη
και στην ποίηση αναλλοίωτοι, με τη φρεσκάδα της παιδικής ή νεανικής ηλικίας, με
τα ζωηρά χρώματα και τους ήχους, τις ανατολές και τις δύσεις του ήλιου να
επιμένουν να διαιωνίζουν τόπους και χρόνους και πρόσωπα αγαπημένα.
Φωνές
ζωντανεύουν, γνώριμοι ήχοι, άνθρωποι κι αγάλματα, ήρωες του μόχθου και της
ιστορίας μας, αναπνέουν τον ίδιο αέρα που μεταδίνεται και στον αναγνώστη ανανεωτικός.
Σημαδιακές για τη Λεμεσό μέρες και στιγμές, αφήνουν τη φαντασία να δραπετεύει
και να ταξιδεύει ελεύθερη, ενώ το πλήθος απαιτεί ελευθερία, ο τόπος μας είναι
σκλαβωμένος, κάπου η Ιστορία επαναλαμβάνεται, άλλοι σημαδιακοί μήνες άλλες
μέρες, οι μορφές όμως επανέρχονται. Πίσω από όλη αυτή τη ζωντάνια της πόλης, η
ποιήτρια φιλοσοφεί, χαίρεται και σκέφτεται, ξαναζεί και αρπάζει το αιώνιο μέσα
στη ροή των πραγμάτων που κι αυτή διασώζεται μέσα στην ομορφιά της.
Από την
αρχαιότητα ως τους αλεξανδρινούς χρόνους, από το μεσαίωνα ως σήμερα η πόλη
δέχτηκε διάφορες ψηφίδες στο ποικιλόμορφο ψηφιδωτό της, η ποιήτρια το θαυμάζει,
μελετά και αναλύει, αποτυπώνοντας με
αγάπη τις στιγμές και τα χαρακτηριστικά.
Ο
αναγνώστης δεν θα δυσκολευτεί στην περιδιάβαση, γιατί στο τέλος τον περιμένουν
πλούσιες και διαφωτιστικές σημειώσεις. Ας απολαύσει όμως πρώτα το ταξείδι. Στο
δρόμο του θα βρει σε εισαγωγικά επιγραμματικούς οδοδείχτες.
Στέλιος
Παπαντωνίου
