ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΤΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ

Ο κύκλος μικραίνει, συνειδητά περιορίζεται, είναι και τα αισθητήρια που αδυνατίζουν, η ακοή, η όραση, η γεύση, τα άκρα δυσκίνητα, κάποτε άκουγες τις ραφές του μυαλού που άνοιγαν, η απεραντοσύνη του κόσμου, το αδηφάγο της γνώσης, η ευαισθησία της αίσθησης, της συγκίνησης, μένουν ακόμα ως μνήμες, στιγμές χαραγμένες, ηδονές της ανάγνωσης, της λογικής και της ποίησης, της τέχνης των ήχων και των χρωμάτων,  γι’ αυτό, ύστερα από τον κύκλο που σιγά σιγά κλείνει, κι ένα μεγάλο και συνεχές δόξα τω Θεώ, αδιαφορείς για πολλά, απομακρυσμένα πια, τι λέει ο ένας κι ο άλλος, τι γράφει ο ένας κι ο άλλος, η κριτική να καταλαγιάσει, να σκεφτούν όπως θέλουν, να κάμουν ό τι θέλουν, όσα θέλουν, σημασία έχει πως εσύ τα έχεις σφραγίσει ως αδιάφορα, και συγκεντρώνεσαι στο μικρό σου κύκλο, μάλλον αυτή θα είναι η πορεία, γένοιο οίος έσσι μαθών, και γίνεσαι αυτός που γεννήθηκες, με πείρα και γνώση, με τη γαλήνη το ύψιστο, την ηρεμία και χαρμονή, με το συνεχές δόξα τω Θεώ να σε συνοδεύει...