S.O.S.

Ο καθένας τη δουλειά του, την οικογένεια, τα παιδιά του, το πολύ το κόμμα άντε και την πατρίδα του, κι η δική μας έγινε το έρμαιο των τουρκών, από το 1950, πολλά τα σχέδια ή ένα, να ανακαταληφθεί το νησί, έχει μιναρέδες, έχει απομεινάρια μουσουλμάνων, άρα είναι δικό τους, έχουν όνειρα και οράματα, αυτό λέγεται αναθεωρητισμός και δεν λέν “ο νέος Χίτλερ επί ποδός” εδώ και καιρό, ιδιαίτερα τώρα, κοντεύουν εκλογές και κινδυνεύει, τα βάζει καθημερινά με την Ελλάδα και την Κύπρο, είναι ο χωροφύλακας της περιοχής, ο προστάτης της θρησκείας του, και αποβιβάζονται στο νησί μας χοτζάδες και ιμάμηδες να διδάξουν τους πρώην αγαθούς τουρκοκυπρίους, και κτίζουν τεμένη με τεράστιους μιναρέδες, γήπεδα στην πράσινη γραμμή, κι αλοίμονό του αν τους αγγίξει, ξέρουν και από αθλητισμό, από παγκόσμια ιδεώδη, δεν ντρέπονται να μιλούν και για ολυμπισμό και ολυμπιακή ιδέα, για να περάσει το δικό τους, η καταπάτηση κάθε δικαίου.

Το να λέμε “κινδυνεύει η Κύπρος να τουρκοποιηθεί” ίσως να είναι ξεπερασμένο, έχει ήδη τουρκοποιηθεί το κατεχόμενο τμήμα του νησιού, έχει ισλαμοποιηθεί, έχουν καταποθεί οι τουρκοκύπριοι, κι αγωνίζονται πώς και πώς να διασώσουν τους εποίκους, να τους νομιμοποιήσουν αυτούς και τα παιδιά τους, να μας έχουν ήδη καταφάγει οι έποικοι, το έγκλημα πολέμου, τα σπίτια και τις περιουσίες κι εμείς να χάσκουμε, γιατί κι οι ίδιοι οι δικοί μας, κυβερνήσεις και εκπρόσωποί μας εκτός ελαχίστων μας έχουν από το 1974 καταδικάσει στην αφάνεια, ξέρουν αυτοί τρόπους πολλούς, πού οι πρόσφυγες; πού οι εγκλωβισμένοι; χαμένα τόσα παιδιά και ακόμα αγνοείται η τύχη τους.

Και τώρα να ετοιμάζονται να κτίσουν κοντά στην Αμμόχωστο και να έχουν ήδη εκμεταλλευτεί την πόλη, και να έχουν ήδη ανοίξει βενζινάδικα και υπεραγορές για τους ελληνοκυπρίους, κι αυτοί να τρέχουν οι πτωχοί, να κερδίσουν κάνα σεντ… τι να πει κανείς.

Ετοιμάζουν αεροδρόμιο, το παραχωρούν στην Τουρκία, μετατρέπεται σε στρατιωτικό, και τα λιμάνια σε βάσεις ναυτικές κι ύστερα μεγάλη διαμαρτυρία στους οηέδες, τους αδικούμε, και δεν τους αναγνωρίζουν και τρέχουν εδώ κι εκεί ν ‘ ανοίξουν πρεσβείες και προξενεία κι εμείς… όσο δυνάμεθα και χάσκοντας.

Ζούμε μέσα στον κίνδυνο, βρισκόμαστε εν κινδύνω, κινδυνεύουμε, την κινδυνεύουσα πατρίδα τις ο σώζων, όπως και να τα πεις, το μήνυμα είναι ένα: αν κατορθώσουμε να επιβιώσουμε και να κρατήσουμε, ο Θεός μαζί μας…

Όσο εξαρτάται από τους ανθρώπους: “μη καταπιστεύσης με ανθρωπίνη προστασία, Παναγία Δέσποινα…”