ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Δεν θα λύσουμε το
θέμα των εξετάσεων των τετραμήνων στα
σχολεία Μέσης, μια μικρή βοήθεια αν δώσουμε στα παιδιά θα είναι ίσως σωτήρια
για την ψυχική τους υγεία, σημαντικότερη από τις γνώσεις που κυκλοφορούν στα
βιβλία και στο διαδίκτυο.
Εμείς εκεί στη
γειτονιά είχαμε το εκκλησάκι του αγίου Γεωργίου, καμένο τώρα από τους τούρκους,
ανάμεσα στα Δημοτικά του αγίου Κασσιανού, το Αρρεναγωγείο είχε γίνει στα χρόνια
του αγώνα παράρτημα του Παγκυπρίου Γυμνασίου, είχαμε κι εμείς τα διαγωνίσματα
και τις εξετάσεις μας, κατεβαίναμε στο εκκλησάκι, ένας τεράστιος άγιος Γεώργιος
μας περίμενε να του ανάψουμε το κεράκι μας και να τον παρακαλέσουμε να μας συμπαρασταθεί
στις εξετάσεις, ηρεμούσαμε, βγαίναμε με την πίστη, προπάντων με την ήρεμη
καρδιά, και τη βεβαιότητα, θα γράψουμε, έχουμε βοηθό, αυτό λέω μακάρι να κάμουν
κι οι θεολόγοι στα σχολεία, κάποτε έλεγα στους συναδέλφους, μη μου μιλάτε για
τα αποτελέσματά σας στα Θρησκευτικά, καταγράψετε πόσοι πηγαίνουν εκκλησιά στην
αρχή του χρόνου κι αν κατορθώσετε να αυξήσετε τον αριθμό των εκκλησιαζομένων
μαθητών, τότε πετύχατε. Το ίδιο και τώρα, μακάρι οι θεολόγοι τουλάχιστον να
πείσουν τα παιδιά, μια προσευχή ρε παιδιά κάμετε τώρα που χρειάζεστε τη
βοήθεια, την ψυχική σας γαλήνη, μια προσευχή για τα παιδιά μας που αρχίζουν
εξετάσεις, μια προσευχή, παιδιά, τώρα που αρχίζετε εξετάσεις, σηκώστε το ψυχικό
σας τηλέφωνο και πείτε Του…
