Του Μακρυγιάννη
Μέσα μέσα έχουμε τον τρόπο μας να καθαριζόμαστε από τους ρύπους της πολιτικής και μουμουεμικής περιβάλλουσας, ο Μακρυγιάννης είναι μια κολυμβήθρα γνησιότητας, βγαίνουν τα λόγια του μέσα από την αγράμματη αλλά μορφωμένη ψυχή του, την πείρα της ζωής, τους αγώνες του για το έθνος. Ένα τέτοιο ωραίο του είναι το :
«Εβάλατε και νέον αρχηγό στο φρούριο της Κόρθος» γράφει στους πολιτικούς της εποχής. «Αχιλλέα τον έλεγαν, λογιότατο. Κι ακούγοντας τ’ όνομα Αχιλλέα, παντυχαίνετε ότ’ είναι εκείνος ο περίφημος Αχιλλέας. Και πολέμαγε τ’ όνομα τους Τούρκους. Δεν πολεμάγει τ’ όνομα ποτέ, πολεμάγει η αντρεία, ο πατριωτισμός, η αρετή. Κι ο Αχιλλέας ο δικός σας, ο φρούραρχος της Κόρθος, λεβέντης ήταν, «Αχιλλέγα» τον έλεγαν. Είχε και το κάστρο εφοδιασμένο απ’ τ’ αναγκαία του πολέμου, είχε και τόσο στράτεμα. Όταν είδε τους Τούρκους του Δράμαλη από μακριά – και ήταν και καταπολεμισμένος από Ρούμελη, από Ντερβένια – βλέποντάς τον ο Αχιλλέας άφησε το κάστρο κι έφυγε, απολέμιστο. Να ήταν ο Νικήτας έφευγε; ο Χατζηχρήστος και οι άλλοι; Όχι βέβαια. Ότι τον καρτέρεσαν αυτοί το Δράμαλη στον κάμπο και τον αφάνισαν· όχι σ’ εφοδιασμένο κάστρο, και σαν τον κάστρο της Κόρθος» ( Β’ 59 -60).
Φαίνεται πως ακονίζονται σπαθιά, έτοιμοι πολλοί για εκλογές βουλευτικές, τ’ όνομα, λέει Μακρυγιάννης, δεν είναι αυτό που θα μας κατευθύνει, αλλ΄η αξία η πραγματική, όσο μπορούμε να κρίνουμε. Γιατί, κακά τα ψέματα, θυμώνουν πολλοί και τα βάζουν με παπάδες και ψαλτάδες γιατί λέει το τροπάριο «νίκας τοις βασιλεύσι» κι αυτοί δυσανασχετούν και επαναστατούν, άλλοι το κάνουν «ευσεβέσι» κι άλλοι αλλιώς, ότι όμως στο βάθος πολλοί είναι βασιλικότεροι του βασιλέως δεν το συναισθάνονται.
Ο Καραμανλής έφερε Καραμανλή, κι ο Παπανδρέου Παπανδρέου και κόντρα Παπανδρέου κι ο Μητσοτάκης Μητσοτάκη και Μητσοτάκαινα, κι ο Κυπριανού Κυπριανού κι ο Παπαδόπουλος Παπαδόπουλο αν όχι και Γιωρκάτζη. Αυτά όμως δεν μας πειράζουν, εμείς είμαστε δημοκρατικοί άνθρωποι, δεν είμαστε της κληρονομικής εξουσίας, αναμφίβολα, μα το μάθημα του Μακρυγιάννη μην το ξεχνάμε. Δεν είναι από το όνομα που θα κρίνουμε την αξία. Αν αξίζουν, χαλάλι και τα ονόματα.
