ΚΩΣΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΙΕΤΑ 2016

Στέλιος Παπαντωνίου
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ ΤΟΥ
ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Της ΠΙΕΤΑ 2016

Τώρα που ήρτα έσσω μου
Τζι΄έκατσα στη τσαέρα μου
Να πνάσει η ψυσιή μου
Την παρουσίασή σου
Της Πιετάς της Παναγιάς
Της θείας Τζιύπρου της γλυτζιάς
Τα πάθη τζιαι τα κάλλη

Αζούλεψα σου της φωνής
Εγώ, έναν καλλίφωνον πουλλίν
Της εκκλησιάς που ψάλλει
Τζι΄ήρτε στο νου μου ο φίλος σου
Ο Λόρκας ο σπανιόλος
Που αμ άκουσεν την τραουθκιάν
Λαλεί της τραουδίστριας
Εσού έν εσιεις ντουέντε
Εν έσιεις πάθος πιθαμήν
Να μπει ο Θεός στο νου σου
Να κατεβεί ως την καρκιάν
Να δώσει μιάλην πατσαρκάν
Στουν τη γλυτζιά φωνή σου!

Ενώ εσού με τα γλυτζιά γλυτζιά
Λοούθκια της καρκιάς σου
Είπες μας τα σαν σιανή
Ποταμοσιά μ’ αηδόνια
Τζι εψύχωσες τα τζιόνια.

Στο τέλος τούτοι οι ρέμπελοι
Που βκήκαν στο τραούιν
Στο δκιολίν, πιθκιαύλιν τζιαι κιθάραν
Φωνές γλυτζιές γεράμενες
Με σούσμα τζιαι με λύισμαν
Ολόφρεσκες, δροσάτες

Τζι οι χορευτίνες σου-
Γενιές η μια πίσω την άλλην-
Τζι ύστερα τζιείνος ο μιτσής
Που έραβκεν τζι εκένταν τες
Ούλλες μιτσιές μιάλες

Εκάμαν ούλλα τα πουλλιά
Τζι εβκαίνναν πας στους κλώνους
Του αγριοτζυπάρισσου
Πόξω του Θεολόγου.

Πρώτα όμως η Ρήαινα
Ύστερις ο Κωστής μας
Τζι ο Κυθρεώτης π’ άννοιξεν
Ουράνια τζι εκατέβην
Πνεύμαν ολόφωτον, με νουν
Με ήθος τζιαι αξίαν
Σγιαν να ταν Παναγία

Εδάρκωσα για μια στιμήν
Μα είπα συγκρατήθου
Πήαιννε έσσω γράψε τα
Να πνάσει η ψυσιή σου.

ΥΓ.Καλλύττερον εν έβρισκες
Του Χατζηγεωργίου
Μελετητήν του έργου σου
Ρε τυχερέ Κωστάτζιη.
Έμπην της πόρτας που την μιαν
Εβκέην που την άλλην
Άρπαξεν στα σιεράτζια του
Την Πιετάν τζι εχάρην
Να πασπατεύκει, να θωρεί
Να κόφκει τζιαι να ράφκει.

Ευλοημένε Κωσταντή,
Που ήβρες συνονόματον
Φιλόλογον αρτζιάτον!
Ο που αγαπά την ποίησην
Τζιαι ο Θεός κλουθά τον.