τουρκανταρσία
Λες 63-64,
τουρκανταρσία, αλλά όταν δεν είσαι κοντά, με τη φαντασία προσπαθείς να συλλάβεις
τι γίνεται, ήρθε τότε ο Φρίξος Πετρίδης στην Αθήνα, στην ΕΦΕΚ, τη φοιτητική
οργάνωση, κέντρο όλων μας, τρέξαμε να μάθουμε τα νέα, ανάμεσα στις ερωτήσεις,
και “ποια η στάση των Άγγλων;” κι απαντά,
“δεν ξέρετε την ιστορία του γάρου του χότζια; έτσι.”
Η κατάσταση
χειροτέρευε, μια μέρα μας καλούν να παρουσιαστούμε στην ΕΦΕΚ έτοιμοι για στρατόπεδο,
να εξασκηθούμε στη χρήση των όπλων, να γνωρίσουμε πώς πολεμά ο κόσμος, τα πάντα
μυστικά, μη μάθει κανείς, μόνο οι σπιτονοικοκυρές ανάγειραν τους τόπους, έφυγε
το φοιτηταριό τους, τι γίνεται, γενικό το κακό με τους κυπρίους, κάτι
ψυλλιάστηκαν.
Σαράντα
μέρες νηστικός έκαμεν ο ζωγράφος κι οι μυστικοί φαντάροι, με σκεπασμένα αυτοκίνητα
μάς κυκλοφορούσαν, γυναίκας πρόσωπο δεν είδαμε, μια άγρια εκπαίδευση, μια νύχτα
μας φορτώνουν σ’ ένα καράβι στο Μεγάλο Πεύκο, ερχόμαστε στην Κύπρο, μαζί μας κι
ο Γρίβας, έλεγαν, από Λεμεσό μέσω Τροόδους στη Λευκωσία, “ποιος σας έφερε;”,
μας ρωτούν, “πήγαινε στη γειτονιά σου, γεμάτη φυλάκια”, κι έτσι κατάληξα στου Μαρτά.
Χτες,
Κυριακή των Προπατόρων, στην εκκλησιά μας στον άγιο Κασσιανό τελέστηκε μνημόσυνο
να θυμηθούμε τους νεκρούς μας, πολλούς αστυνομικούς και πολλούς εθελοντές
πολίτες, Εθνική Φρουρά δεν υπήρχε ακόμα, τότε χρειάζονταν να επανδρώνονται τα
φυλάκια σε εικοσιτετράωρη βάση, όλη η Λευκωσία με τα περίχωρά της πέρασε από τη
γειτονιά, κι οι μαθητές ακόμα, ήταν καιρός που όποιος είχε γνωστό στην Ελλάδα
που φύλαγε κανένα όπλο στο σπίτι, το έφερνε στην Κύπρο, από την Κρήτη ιδιαίτερα,
χίλιους τρόπους σκαρφίζονταν να τα περάσουν από το τελωνείο, μέχρι και βιβλία
κατάστρεφαν και τοποθετούσαν μέσα κανένα πιστόλι, όλοι γένηκαν πιστολάδες τότε.
Σημασία
έχει πως η Τουρκία είχε τα σχέδιά της, εξόπλιζε και εκπαίδευε τους τουρκοκύπριους,
να καταλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία, να συγκεντρώσει σ’ έναν τόπο τους δικούς
της, όσα δεν κατάφερε τότε, τα πέτυχε το 74 με την προδοσία της χούντας, κι
είναι μερικοί που νομίζουν πως θα λυθεί το θέμα με συνομιλίες.
Να θυμάστε
το 63-64, γιατί τότε όλοι έτρεξαν να διαφυλάξουν το κράτος, ενώ τώρα οι
περισσότεροι τρέχουν να κερδίσουν από τη βενζίνη και τα τουρκικά προϊόντα,
μακάρι να τους στέκονται στο λαιμό.
