ΤΕΥΚΡΟ...
Συνηθισμένο το τουρκί με τα κλεψιμαίικα, από την καιρό της Κωνσταντίνου πόλης, την έβλεπαν από μακριά πρώτα οι Φράγκοι, 1204, δεν ματάδαν τέτοια πόλη, άξεστοι και χώριατοι, μπήκαν μέσα, τη διαγούμισαν, τα άλογα του ιπποδρόμου της είναι στη Βενετία, μεγάλη κλέφτρα, στο ναό του αγίου Μάρκου, κι αφού διώξαν οι βυζαντινοί τους φράγκους την έβαλε στο μάτι το τουρκί, και την κατέλαβε και γιορτάζουν κάθε χρόνο, δηλαδή προσπαθεί να καταλάβει ο νους του ανθρώπου, ήταν δικά σου κύριε, πώς βρέθηκες εσύ να σκοτώνεις να σκλαβώνεις να καταλαμβάνεις να εκμεταλλεύεσαι ξένες περιουσίες, τα διαβάζεις και τώρα ακόμα, και γνωστά σου φαίνονται, ο βάρβαρος ο ίδιος είναι όσα χρόνια κι αν περάσουν, και λέω, αν ψάξουμε, είναι δυνατόν να μη βρούμε και του Ντεκτάς τα κιτάπια που μοίραζε χωριά και περιουσίες πριν τα καταλάβει; Γιατί αυτοί είναι επιστήμονες της κλεψιάς, οργανωμένο έγκλημα που λέει ο λόγος, μας τα ‘λεγαν τότε στη Μόρφου, έρχονται και κόβουν πορτοκάλια με το μεροκάματο, μα τις ακούς να λεν, αυτό θα είναι δικό μου, άντε αυτό δικό σου, και μοίραζαν περβόλια προ της εισβολής, τα σχεδίαζαν, τα ήξεραν, τα κιτάπια του Ντεκτάς να βρεθούν, να μελετηθεί τι και πώς με την Αμμόχωστο, γιατί κι αυτή ήταν στο παιχνίδι, σχεδιάζουν, αρπάζουν, τρέχουν βρίσκουν και νόμους και νομομαθείς και ηλίθιους και κλέφτες και αρχικλέφτες και ύστερα επενδύουν και νομικά την κλεψιά και τη ληστεία, τέτοιοι ήταν από τον καιρό της Κωνσταντινούπολης, βρίσκουν και δικούς, θα θέλαμε να συνεργαστούμε μαζί σας, το ίδιο και στην Κερύνεια, λεν στο διευθυντή του Ντόουμ τότε, να μείνεις μαζί μας διευθυντής, ο που φύγει φύγει ο άνθρωπος, να τους μάθει την τέχνη, να τον πετάξουν ύστερα, έφερναν πάντα και τους νέους που θα μάθαιναν την διοίκηση και την εκμετάλλευση και της Κερύνειας και της Μόρφου και της Αμμοχώστου, να βλέπεις εκείνο το φαλακρό να παίζει τον πρωθυπουργό, βρε αρχικλέφτης είσαι, είτε ο ένας είτε ο άλλος, σε ξένη πόλη βρε τι γυρεύεις, δική σου δεν είναι, Τεύκροοοο… Τεύκροοο την ακούς που φωνάζει αρχαιόθεν ωραία, …..Τεύκροοοοοο
